op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
|
!!! miniat: 4. i 5. akord, tylko dolna 5-linia, bez łuku. TGTU (na kliszy bemol as w normalnej pozycji) |
|
|
!!! bemole es1 i as |
Bemol dodany w Wa2 (→Wa3) jest niewątpliwie dowolną adiustacją. W wersji tej ulega zniekształceniu charakterystyczny motyw powtarzanych nut, pojawiający się w każdej z analogicznych fraz przynajmniej sześciokrotnie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Wysokość
