Zagadnienia : Błędy Wn

t. 4

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).
Podobnie w niemal wszystkich analogicznych miejscach – por. t. 8, 20 i 36, a także 12 i 40.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 5

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF (→Wn1) ostatnie dwie szesnastki tego taktu zostały omyłkowo przepisane z następnej grupy (3. i 4. szesnastka t. 6). Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Bez znaków w KF (→Wn1), Wf i Wa

!!!   miniat: 1. grupa t. 7 i 1. grupa t. 8, tylko górna 5-linia, bez palców, łuku i wideł.        Tu pusta klisza 

Kasowniki w Wn2 (→Wn3)

!!!    jak TGTU, tylko bez nawiasów

Kasowniki sugerowane przez redakcję

..

Przed 2. szesnastką każdego z tych taktów nie ma w źródłach znaków chromatycznych z wyjątkiem niemogących pochodzić od Chopina kasowników dodanych w Wn2 (→Wn3). Wydaje się więc, że górną nutą ma tu być ais2. Istnieją jednak mocne przesłanki, zarówno źródłowe (poświadczona także w innych utworach niepewność Chopina, jeśli chodzi o zapis nut a/ais w tonacji gis-moll), jak i stylistyczne (naturalność przebiegu harmonicznego), by uznać to za błąd Chopina. Dlatego w tekście głównym sugerujemy uzupełnienie kasowników dla uzyskania brzmienia a2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KF

t. 8

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

Tak jak w t. 4, w Wf, Wa1 i Wn1 błędnie odczytano tu skrótową notację KF i pozostałych rękopisów edycyjnych, podając 2., 3. i 4. grupę szesnastek bez żadnych znaków chromatycznych. Błąd poprawiono w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 12

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

Fisis-Gis-Fisis w Wf i Wa; interpretacja kontekstowa KF

!!!   miniat: od 3. do 6. ósemki, tylko dolna 5-linia, bez pedału.      TGTU

Ais-Gis-Fis w Wn1

Ais-Gis-Fisis w Wn2 (→Wn3)

..

Trzecia ósemka jest w KF niekompletna i przez to nie­czytelna. Widać tam ślady niedokończonej po­praw­ki – usunięto główkę nuty Ais, prawdopodob­nie wraz ze stojącym przed nią  (dającym Aisis), jednak w miejsce usuniętej nuty nie wpisano żadnej innej. W Wn1 zdecydowano się wydrukować w tym miejscu Ais; w wersji tej pozbawiona znaku chromatycznego 5. ósemka brzmi Fis. Z kolei adiustator Wn2 (→Wn3) dodał przed nią , podwyższając na Fisis. Żadna z tych wersji nie może być autentyczna, o czym przekonuje zgodny tekst Wf i WaFisis na trzeciej, a co za tym idzie, także na 5. ósemce. Zdaniem redakcji, ta właśnie wersja była najprawdo­po­dobniej jedyną zapisaną przez Chopina i gdyby nie popełniony przez kopistę tzw. błąd tercjowy, znalazłaby się także w KF

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błędy KF