mUltimate Chopin

op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 12

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

A

miniatura: cały takt, tylko dolna 5-linia           tylko laseczki przy 3,5 ósemce; na 2. i 4. ósemce całe tercje na laskach w dół (jak ostatnia) EZnieU

Wf

kropka i te laseczki co w U, ale tylko ges1 (2. i 4. ósemka) na lasce w górę, a wszystkie es1-ges1 na lasce w dół; EZnieU1

Wn1

tylko laseczki przy 1,3,4,5 ósemce (tak!).   czyli na kliszy laska es i ges, dłuższe laski ósemkowe na 2. i 4. ósemce i laska górna na 4. ósemce

Wn2 (→Wn3→Wn4)

tylko laseczki przy1,3,5 ósemce. Na kliszy laska es i ges oraz dłuższe laski ósemkowe na 2. i 4. ósemce

Wa

stacc + laseczki przy  2,4,5 ósemce = Wf bez laseczki na 3. ósemce

Propozycja redakcji

EZTU
..

Kropkę staccato nad es i laseczki przedłużające brzmienie ges1 na 2. i 4. ósemce l.r. dodał Chopin w korekcie Wf1 (→Wf2). Korektę tę, powtórzoną w t. 60, uważamy za odnoszącą się intencjonalnie także do powrotu głównej części Poloneza (t. 116 i 164), gdyż w A był on jedynie zamarkowany jako powtórzenie pierwszej części.
Przedłużenie tylko górnych nut tercji to zdaniem redakcji albo uproszczona notacja, albo wynik niezrozumienia wpisu korektowego Chopina. Dlatego w tekście głównym laseczki ćwierćnutowe przydzielamy obu nutom tercji es1-ges1. Wersje pozostałych wydań są albo niedokładne (Wa1), albo dowolnie zmienione (Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 13-14

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Trójdźwięki w A

klisza: ostatni akord w l.r. w t. 13 na składnik b, a 2. akord w t. 14 ma składnik c1;

miniatura: 3. miara t. 13 i 1. miara t. 14 (razem 4 ósemki), tylko dolna 5-linia.

Dwudźwięki w Wf (→Wa)

=TGTU

Trój- i dwudźwięk w Wn

klisza: ostatni akord w l.r. w t. 13 z b (t. 14 pusto)
..

Pierwotna wersja A została przez Chopina zmieniona w korekcie Wf1 (→Wa), co jako najpóźniejszą decyzję kompozytora podajemy w tekście głównym. W Wn uwzględniono tylko zmianę w t. 14, co może wskazywać na dwuetapowość korekty Wf1 – usu­nię­cie b na 6. ósemce t. 13 mogło być wprowadzone w ostatniej fazie korekty, już po wysłaniu egzemplarza do wydawcy niemieckiego. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest jednak dowolne dodanie tej nuty w Wn przez analogię do t. 14, który poza tym szczegółem niczym się od t. 13 nie różni. Podobnie we wszystkich powtórzeniach tych taktów – t. 61-62, 117-118 i 165-166.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 14

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W A nie ma kasowników podwyższających as i des1 na a i d1. Pomyłka Chopina wynikła przypuszczalnie z pospiesznej poprawki – kompozytor początkowo oznaczył partię l.r. w tym takcie jako powtórzenie poprzedniego taktu i dopiero po zauważeniu różnicy w brzmieniu 2. ósemki wypisał go nutami. Znaki uzupełniono w Wf1 i wszystkich dalszych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 15

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Dodajemy ostrzegawczy przy as2 w pr.r. 

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 15

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W A (→Wf→Wa1) nie ma  podwyższającego ges1 na g1 w 4. ósemce l.r. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa2. Podobnie w t. 63, 119 i 167.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach