mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 95

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Akcent długi w A

Bez znaku w KG (→Wn)

w Wf

Krótki akcent w Wa
..

Zapisany w A, typowy akcent długi został niedokładnie odtworzony w Wf (jako widełki diminuendo) i Wa (jako krótki akcent). W KG (→Wn) znak przeoczono.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Błędy KG

t. 97-98

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Ćwierćnuty w środkowym głosie pr.r. – obie w t. 97 i pierwsza w t. 98 – są w KG (→Wn1) zapisane bez kropek przedłużających. Kolejne nakłady Wn korygują to niewątpliwe przeoczenie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 98-99

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

ges1 powtórzone w A (→Wf,Wa)

pr.r. bez łuku, ges1 w t. 99 z bemolem, miniatura: 1,5 taktu pr.r.

ges1 przetrzymane w KG (→Wn)

transkrypcja z bemolem przy ges1 w t.99, redakcja jak w TGTU; miniatura: 1,5 taktu pr.r.
..

Łuk przetrzymujący ges1, widoczny w KG (→Wn) jest grubszy i bardziej zaokrąglony niż łuki pisane przez kopistę, a zarazem bardzo podobny do typowych łuków przetrzymujących pisanych przez Chopina. Jest zatem bardzo prawdopodobne, że został dopisany przez kompozytora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty KG

t. 98-104

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Jeden łuk w Wf

Jeden łuk w KG (→Wn)

Łuki w Wa
..

W A i KG t. 99 jest ostatnim na stronie, co  w obu rękopisach spowodowało błędy w zapisie łuków – w A brak dokończenia łuku w t. 100 (koniec łuku w t. 99 wyraźnie wskazuje na jego kontynuację na nowej stronie), a w KG (→Wn) łuku rozpoczynającego się w t. 98 nie ma w ogóle. W Wa odtworzono dość wiernie pisownię A, doprowadzając łuk do pierwszej nuty t. 100. Ciągły łuk w Wf jest wprawdzie niemal na pewno dziełem sztycharza (Chopin nie korygował Wf1), ale wydaje się możliwe, że Chopin zaakceptował połączenie łuków zarówno w tych, jak i w następnych taktach. W tekście głównym zachowujemy podzielony łuk A, uzupełniając brakujący fragment na początku t. 100.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 99

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W KG (→Wn) w wyniku niedokładności przy kopiowaniu następuje na pierwszą nutę w takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG