mUltimate Chopin

op. 38, Ballada F-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 13

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Dolny dźwięk drugiego akordu w pr.r. był z pewnością poprawiany w KG z d1 na e1. Trudno jednoznacznie stwierdzić, czy jest to poprawka własna Gutmanna, czy też Chopin przeglądając KG zauważył i skorygował błędną wysokość. Podobne niejasności, wynikające z poprawianych wysokości niektórych nut, pojawiają się wielokrotnie w całej Balladzie, w większości przypadków można jednak stwierdzić, jaka wysokość była zapisana pierwotnie i na jaką został poprawiona. W niektórych miejscach niejasna wysokość nuty w KG została błędnie odczytana i skopiowana do Wn. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności KG , Poprawki KG

t. 14

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

c1 w A (→Wa,KG→Wn) i Wf2 (→Wf3)

d1 w Wf1
..

Dźwięk d1 zamiast c1 jako dolny składnik akordu na 2. miarę pr.r. to z pewnością błąd Wf1. Chopin skorygował go w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 14

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Dwa łuki w A

Jeden łuk w KG (→Wn), Wf, Wa
..

Odczytanie łukowania A w tym takcie może budzić wątpliwości. Linia oznaczająca łuk jest wprawdzie wyraźnie przerwana pomiędzy dwiema ostatnimi sekstami, jednak kształt końcówek części poprzedzającej odstęp i następującej po nim nie sugeruje rozdzielenia łuków. Przerwę można by więc interpretować jako niedokładność zapisu jednego łuku i w ten właśnie sposób zrozumieli to wszyscy odtwarzający tekst A. Zdaniem redakcji, wyraźniejsze rozdzielenie łuków w analogicznym t. 6 czyni znacznie prawdopodobniejszym użycie podobnego łukowania także tutaj.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 16

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

W Wf1 jako 2. nuta w dolnym głosie pr.r. błędnie zapisany jest dźwięk c1 zamiast d1. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wf3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 18

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki w A, interpretacja kontekstowa

Łuki w A (odczyt dosłowny→Wf)

Jeden łuk w KG (→Wn) i Wa
..

Nic nie wskazuje, by Chopin chciał tu mieć ciągły łuk, jak to odczytano w KG (→Wn) i Wa. Niemniej jednak kwestia zasięgu łuku kończącego się w tym takcie nie jest w A oczywista. Zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne jest, że Chopin miał na myśli łuk obejmujący całą 1. połowę taktu, a nie tylko 1. nutę górnego głosu – patrz łuki A w podobnych kontekstach w t. 38 i 40.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niedokładności KG