op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
Utwory
0
op. 38, Ballada F-dur
A
porównaj
Tekst główny
A
- Autograf
KG
- Kopia Gutmanna
Wf
- Wydanie francuskie
Wf1
- Pierwsze wydanie francuskie
Wf2
- Poprawiony nakład Wf1
Wf3
- Poprawiony nakład Wf2
WfJ
- Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfD
- Egzemplarz Dubois
WfS
- Egzemplarz Stirling
Wn
- Wydanie niemieckie
Wn1
- Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2
- Drugie wydanie niemieckie
Wn3
- Zmieniony nakład Wn2
Wa
- Wydanie angielskie
Wa1
- Pierwsze wydanie angielskie
Podział łuku w Wa miał przypuszczalnie ułatwić pracę sztycharzowi. Wiele tego typu dowolności znajdujemy w Wn1 Koncertu f op. 21, np. w części III, t. 225-227.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Łuki
