mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 50

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Rytm i ces1 w A, interpretacja

Uzupełniona interpretacja A

!!!   TGTU z akcentami

Rytm i ces1 w Wf (→Wn1→Wn1a)

!!!    2 głosy: 2 szesnastki i fes1 jako ćwierćnuta, ces1 na początku taktu jako ćwierćnuta z kropką (jedyny znak to bemol fes1). Akcent krótki nad fes1

Dodatkowe palcowanie w Wa

!!!   to co war 22 + bemol as1 + palec '1' pod ces1

Rytm i c1 w Wn2

!!!    jak Wn5, ale przed pierwszym ces1 kasownik (c1), 

Rytm i c1-ces1 w Wn3 (→Wn4) i Wa4

!!!    jak Wn2, ale  w połowie taktu bemol

Rytm i ces1 w Wn5

!!!   to co Wa + bemol ces1 na początku taktu
..

Ostateczna wersja początku tego taktu nie jest całkiem pewna. A ma wersję z przednutkami, zapisaną jednak z błędem rytmicznym – kwarta ces1-fes1 ma wartość jedynie ćwierćnuty, bez kropek przedłużających. Najprawdopodobniej ten właśnie błąd spowodował, że w Wf odczytano przednutki jako zwykłe szesnastki: . Ślady tej wersji, formalnie poprawnej rytmicznie, są w Wf widoczne, jednak Chopin ją później skorygował, przesuwając ces1 na początek taktu. Zdaniem redakcji, dokonując tej korekty, kompozytor chciał powrócić do zamierzonej wersji A, co jednak zostało zrealizowane tylko w odniesieniu do umiejscowienia ces1 dolnego głosu.

Wszystkie dodane w Wn i Wa znaki chromatyczne pochodzą od adiustatorów tych wydań, przy czym  zmieniający ces1 na c1 zniekształcił w Wn2 (→Wn3→Wn4) treść harmoniczną tego taktu.

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze bemole przed as1 i ces1; pierwszy z nich mają już Wa i Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5).

Akcenty i palcowanie omówione są osobno.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 50

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

Źródła różnią się obecnością lub brakiem znaków ostrzegawczych w 1. połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 50

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: od 7. do 10. szesnastki, obie 5-linie.      Tu TGTU

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!    nad dolną 5-linią
..

Akcent A jest zdaniem redakcji akcentem długim i odnosi się do granego tu przez pr.r. kulminacyjnego fragmentu postępu szesnastek. W wydaniach przybrał on postać zwykłego, krótkiego akcentu, dotyczącego ćwierćnuty l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 50

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

Dwa akcenty widoczne w A interpretujemy jako długie, gdyż nie odbiegają od pozostałych na tej stronie rękopisu. W Wf (→Wn,Wa) odtworzono – jako krótki – tylko górny akcent. Ponieważ kompletność Chopinowskiej korekty Wf budzi wątpliwości, tekst główny opieramy w całości na A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 50

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Bez palcowania w A (→Wf→Wn)

!!!   miniat: 1. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.   tu TGTU=puste

Palcowanie w Wa

!!!    od 2. nuty: 12121
..

Palcowanie Wa w 1. połowie taktu – także w pr.r. – jest dodatkiem Fontany.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa