mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 45

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Półnuta es1 w A (→Wf→Wn1,Wa)

!!!   miniat: ta oktawa, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza

Półnuta z kropką w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!    TGTU
..

Pominiętą w A kropkę przedłużającą półnutę es1 uzupełniono tylko w Wn2 (→Wn3→Wn4→Wn5). Nie jest to wprawdzie błąd rytmiczny sensu stricto, ale porównanie z analogicznymi t. 5 i 13 dowodzi pomyłki Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 46

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Punktowana ćwierćnuta d1 w A

!!!    miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, ścieśnione trochę.    Tu d1-ges1 na jednej lasce (w górę), ale d1  z kropką

Ćwierćnuta d1 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2→Wn3)

!!!   jak A, ale bez kropki

Punktowana ćwierćnuta d1 w Wn4 (→Wn5)

!!!   TGTU
..

Chopin zapisał tu d1-ges1 na jednej laseczce, co było przypuszczalnie powodem pominięcia w Wf (→Wa,Wn1→Wn2→Wn3) kropki przedłużającej d1. W Wn4 (→Wn5) zastosowano w tym takcie dokładniejszą notację, użytą przez Chopina w analogicznych t. 6 i 14. Rozwiązanie to przyjmujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Różne wartości składników akordu

t. 46

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

Dodajemy  ostrzegawczy przed ges1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 46

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

..

W A brak  przywracającego ges, co jest oczywistą pomyłką, poprawioną w korekcie Wf (→Wn,Wa). Por. t. 6 i 14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 47-48

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A

!!!   miniat: 2. połowa t. 47 i t. 48, tylko pr.r., ścieśnione.    Tu TGTU

Wf (→Wn1→Wn2→Wn3)

!!!   t. 47 widły na długość wiązania l.r., 48 od laski e do końca wiązania l.r. Na środku między 5-liniami (niżej niż TGTU)

Wa

!!!    jak Wf, ale w t. 48 zacząć o jedną nutę wcześniej

Wn4 (→Wn5)

!!!   w obu taktach na całą długość wiązania l.r.
..

W A widełki  odnoszą się wyraźnie do krótkich łączników melodycznych prowadzących do akordu neapolitańskiego. W Wf znaki zostały wydłużone, a ich odniesienie do partii pr.r. nie jest oczywiste. Zdaniem redakcji jest to skutek niezrozumienia rękopisu przez sztycharza. W Wa i późniejszych Wn znak w t. 48 wydłużono według t. 47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa