Wn2
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 47-48

 w A

!!!   miniat: 2. połowa t. 47 i t. 48, tylko pr.r., ścieśnione.    Tu TGTU

Wf (→Wn1Wn2Wn3)

!!!   t. 47 widły na długość wiązania l.r., 48 od laski e do końca wiązania l.r. Na środku między 5-liniami (niżej niż TGTU)

Wa

!!!    jak Wf, ale w t. 48 zacząć o jedną nutę wcześniej

Wn4 (→Wn5)

!!!   w obu taktach na całą długość wiązania l.r.

W A widełki  odnoszą się wyraźnie do krótkich łączników melodycznych prowadzących do akordu neapolitańskiego. W Wf znaki zostały wydłużone, a ich odniesienie do partii pr.r. nie jest oczywiste. Zdaniem redakcji jest to skutek niezrozumienia rękopisu przez sztycharza. W Wa i późniejszych Wn znak w t. 48 wydłużono według t. 47.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Niedokładności Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.