mUltimate Chopin

op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wa

Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 35

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

Możliwy akcent długi w A

!!!   miniat: 2. pół taktu, tylko pr.r.      Tu TGTU (akcent długi)

Akcent krótki w Wf (→Wn)

 w Wa

!!!   wg źródła widły na prawo od laski ćwierćnuty do 11. szesnastki
..

Akcent w A kształtem przypomina krótki akcent, ale wielkością – raczej długi. Wf (→Wn) mają krótki akcent, natomiast w Wa znak przybrał postać widełek diminiuendo.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 47-48

Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll

 w A

!!!   miniat: 2. połowa t. 47 i t. 48, tylko pr.r., ścieśnione.    Tu TGTU

Wf (→Wn1→Wn2→Wn3)

!!!   t. 47 widły na długość wiązania l.r., 48 od laski e do końca wiązania l.r. Na środku między 5-liniami (niżej niż TGTU)

Wa

!!!    jak Wf, ale w t. 48 zacząć o jedną nutę wcześniej

Wn4 (→Wn5)

!!!   w obu taktach na całą długość wiązania l.r.
..

W A widełki  odnoszą się wyraźnie do krótkich łączników melodycznych prowadzących do akordu neapolitańskiego. W Wf znaki zostały wydłużone, a ich odniesienie do partii pr.r. nie jest oczywiste. Zdaniem redakcji jest to skutek niezrozumienia rękopisu przez sztycharza. W Wa i późniejszych Wn znak w t. 48 wydłużono według t. 47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa