mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez palcowania w Ao

!!!   miniat: 1. miara, tylko górna 5-linia.       Tu pusta klisza

Palcowanie Wfkor

!!!!!!!  NOWE TGTU   !!!!!!!! jak stare, tylko górne cyfry trochę wyżej, żeby się łuk zmieścił

Wf (→Wn1→Wn2, →Wa) 

!!!   545 nad 16-kami 1-3 (na odpowiedniej wysokości)

Wn3

!!!   tylko '5' nad '3' nad 1. szesnastką taktu, potem bez górnych cyfr

Wn4

!!!   to, co Wn3 + 1-2 dla e1-gis1 dolnego głosu na początku taktu (za nutami)

Wn5

!!!!    to co Wn4, ale bez cyfry (3) nad 3. 16-ką
..

Alternatywne palcowanie podajemy na podstawie Chopinowskiego wpisu w Wfkor. W gotowym Wf (→Wn1→Wn2, →Wa) te trzy cyfry umieszczono błędnie o szesnastkę wcześniej. Szczególnie dziwi powtórzenie tego błędu w Wa, w którym palcowanie zostało zrewidowane i uzupełnione przez Fontanę (por. t. 12). Adiustatorzy Wn3, Wn4 i Wn5 starali się kolejno uprościć i uprecyzyjnić zapis palcowania w tym miejscu, żaden jednak nie domyślił się, na czym polegał błąd.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ćwierćnuty w KLI i Ao

!!!     miniat: tylko dolna 5-linia, 3 miary tego taktu, bez łuków i akcentów.    Tu pusta klisza (same ćwierćnuty)

Różne wartości w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

Poprawki rytmu wpisane w Wfkor potwierdzają, że ćwierćnuty w KLI i Ao to wersja pierwotna, zmieniona przez Chopina we wszystkich trzech analogicznych miejscach (jeszcze w t. 12 i 39).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Prawdopodobne  w Ao

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia bez palc.    Tu widły od prawego końca 1. szesnastki tej miary do prawego końca h1

Możliwy akcent długi w Ao

!!!!  pod d1-gis1

 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!     = odwrócone widły TGTU
..

Znak  w Wf (→Wn,Wa) jest jednym z niewielu, które w Wfkor były już wydrukowane. Jego zgodność z intencją Chopina nie jest w związku z tym pewna ze względu na możliwość odwrócenia kierunku znaku w wyniku błędu sztycharza (por. np. Etiudę c nr 12, t. 53). Błąd tego rodzaju wydaje się prawdopodobny, gdy wziąć pod uwagę kończący się tu czterotakt i następujący powrót pierwszej frazy z jej crescendem oraz prawdopodobne  w Ao.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Odwrócenie znaku

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 i akcent w Ao

!!!    miniat:   ta miara taktu, obie 5-linie blisko siebie.    Tu fz> tak, żeby 'f' z fz się mieściło pod # dis1, a 'z>' pod chorągiewkami (ogólnie w pionie tak umieścić, żeby nie było wiadomo, do której ręki się to odnosi...).

Akcent w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    Krótki akcent pomiędzy. Na kliszy !!!!!! WYŻEJ NIŻ STARE TGTU   !!!!!!!  

Propozycja redakcji

!!!!    NOWE TGTU    !!!!!  akcent długi jak w starym tylko wyżej, mniej więcej w połowie drogi między h w l.r. a czubkiem ogonków pr.r.
..

Akcent widoczny w Wf (→Wn,Wa) trzeba raczej odczytać jako krótki, choć w Wf używano jeszcze krótszych znaków, np. w Etiudzie C nr 1, t. 1-2. Także znak postawiony w Ao (obok ) bardziej przypomina zwykły, krótki akcent. Jednak długie akcenty wpisane przez Chopina w Wfkor w analogicznych t. 12 i 39 świadczą niedwuznacznie o tym, jakiego rodzaju akcentu Chopin chciał tu użyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez przetrzymania h w KLI i Wf (→Wa2→Wa3)

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, dwa dwudźwięki. Tu pusta klisza

Łuk przetrzymujący h w Ao, Wn i Wa4
..

Autentyczność przetrzymania h jest poświadczona w sposób niewątpliwy tylko w Ao (tylko w tym takcie – por. t. 12 i 39). Łuki występujące w części pierwszych wydań są adiustacją albo prawdopodobnie (Wn), albo na pewno (Wa4, przypuszczalnie pod wpływem Wn). Dowolnie dodawane, rzekomo brakujące łuki w miejscach, w których nie wszystkie składniki dwudźwięków lub akordów są połączone (przetrzymane) łukami, spotykamy wielokrotnie w pierwodrukach utworów Chopina. Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie autentyczną wersję Wf (→Wa2→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn