|
|
|
|
Autentyczność przetrzymania h jest poświadczona w sposób niewątpliwy tylko w Ao i tylko w tym takcie, gdyż w analogicznych t. 12 i 39 nie ma żadnych łuków. Autentyczność wersji z powtórzeniem h na 3. mierze taktu jest udokumentowana znacznie mocniej:
- w KLI przetrzymanie nie zostało oznaczone w żadnym z trzech miejsc (t. 4, 12 i 39);
- łuków nie było również w podkładzie dla Wf, o czym świadczy ich brak w Wfkor, Chopin nie dopisał ich mimo kilkakrotnego korygowania kolejnych etapów produkcji tego wydania. Nie można przy tym mówić o ewentualnym przeoczeniu tego szczegółu, gdyż w jednej z późniejszych korekt kompozytor we wszystkich trzech miejscach dopisał łuki motywiczne łączące f-e w dolnym głosie.
Łuki występujące w Wn są więc najprawdopodobniej adiustacją. Pierwsi (a także późniejsi) wydawcy utworów Chopina niejednokrotnie samowolnie uzupełniali rzekomo brakujące łuki w miejscach, w których tylko niektóre składniki dwudźwięków lub akordów były rzeczywiście połączone (przetrzymane). Wersja ta wpłynęła przypuszczalnie na adiustatora Wa4, który również dodał łuki przetrzymujące h.
Do tekstu głównego przyjmujemy niewątpliwie autentyczną wersję Wf (→Wa2→Wa3).
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji