- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 55
- Następna »
|
t. 1-8
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W Ao palcowanie obejmuje 4 cyfry na początku t. 1 (w całej Etiudzie Chopin zapisał tylko 20 cyfr, w większości pokrywających się z tymi z wersji drukowanej). W tekście głównym podajemy szczegółowe palcowanie, dodane przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Kilka sytuacji wymagających omówienia odnotowujemy osobno (t. 1, 4, 5). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Dodatkowe palcowanie, występujące tylko w Wn, jest prawdopodobnie dodatkiem adiustatora, choć jako niewątpliwie poprawne mogłoby być dopisane przez Chopina. Ktokolwiek dokonał uzupełnienia, zauważył przypuszczalnie, że dopiero kwarta a1-d2 jest pierwszym dwudźwiękiem, w którym istnieje realna możliwość zastosowania innych palców niż 1-2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
|
t. 1-8
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Zarówno Ao, jak i Wf (→Wn,Wa) zawierają dość znaczną liczbę oznaczeń wykonawczych. W przypadku wersji przeznaczonej do druku Wfkor stanowi dodatkowe źródło cennych informacji pozwalających zweryfikować autentyczność, a czasem także umiejscowienie i formę poszczegółnych znaków. W tej sytuacji, w uwagach dotyczących oznaczeń wykonawczych nie omawiamy KLI, która jest ich niemal całkowicie pozbawiona, a tam gdzie brak jakiejś wskazówki w KLI stanowi jedyną różnicę między źródłami, w ogóle tego w uwagach nie odnotowujemy. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
|
t. 1-5
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym podajemy sempre legato wpisane przez Chopina dwukrotnie (w t. 1 i 5) w Wfkor (→Wf→Wn,Wa). W Ao Chopin zadowolił się legato w t. 1, które wydaje się jednak dotyczyć także głosu akompaniującego lub nawet tylko dolnego głosu, gdyż nad górną linią szesnastek znajdują się łuki. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 1-8
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Ćwierćnuty w t. 1-2 i 5-8 stanowią w Ao istotną zmianę koncepcji zarówno w zakresie problematyki technicznej Etiudy, jak i jej obrazu dźwiękowego (por. charakterystykę Ao). Ponieważ wersja ta nie występuje w żadnym ze źródeł związanych z publikacją utworu – ani KLI, ani Wf (→Wn,Wa) – wydaje się, że przedłużona artykulacja akompaniujących dwudźwięków pojawiła się tylko jako faza przejściowa w procesie kształtowania się tekstu Etiudy, albo – co zdaniem redakcji bardziej prawdopodobne – jako jednorazowy, okolicznościowy pomysł. Patrz też uwaga do t. 3-4. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 55
- Następna »