Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 2

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W połowie taktu w Wfkor nie ma podwyższającego c3 na cis3. Ten oczywisty błąd Chopin poprawił w jednej z późniejszych korekt.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez kasowników w KLI, Ao i Wfkor

!!!   miniat: ten akord w t. 2 i 6, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza

Kasowniki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   w obu taktach kaso przed c2

Propozycja redakcji

!!!    TGTU (kaso tylko w t. 2)

..

W t. 2 i 6 w jednej z ostatnich korekt Wf (→Wn,Wa) dodano kasowniki ostrzegawcze przed c2 w akordzie na końcu taktu. Zdaniem redakcji, znaki w tych miejscach właściwie nie są uzasadnione, ale ze względu na ich prawdopodobną autentyczność proponujemy uwzględnienie pierwszego z nich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf

t. 2-6

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez  w KLI

!!!   miniat: ostatnie 5 16-ek t. 2, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza

Kasowniki w AoWf (→Wn,Wa

!!!    TGTU (kaso x2, t. 2 i 6)

..

Brak  przywracającego h2 na przedostatniej szesnastce t. 2 i 6 to zapewne niedokładność pisowni KLI. W t. 2 Chopin dopisał znak w Wfkor, w t. 6 – prawdopodobnie jeszcze w rękopiśmiennym podkładzie dla Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Autentyczne korekty Wf

t. 3-4

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLIWf (→Wn,Wa

!!!   miniat: pół t.3, bez palcowań, tylko górna 5-linia.    TU=TGTU (same 16-ki

Szesnastki i ćwierćnuty w Ao

!!!   na zmianę

..

W Ao wartości rytmiczne kolejnych dwudźwięków dolnego głosu pr.r. tworzą w tych taktach (a także ich późniejszych powtórzeniach) naprzemienny schemat krótka-długa (szesnastka-ćwierćnuta). Kontrast długości wybrzmienia jest jeszcze gdzieniegdzie podkreślony akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu

t. 3

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa

!!!   TGTU=puste

Prawdopodobne  w Ao

!!!   miniat: 4. miara taktu, tylko górna 5-linia bez palc.    Tu widły od prawego końca 2. szesnastki tej miary do końca taktu

Możliwy akcent długi w Ao

!!!    pod e1-a1

..

Nie jest jasne, jak należy rozumieć znaki o kształcie akcentów, widoczne w Ao na końcu t. 3 i 4. Dlatego w obu miejscach proponujemy alternatywne odczytania. Podobny problem występuje w analogicznych t. 11-12, 38 i 39.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie