|
t. 44
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Akcent dodany został przez Chopina w jednej z późniejszych korekt Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
|
t. 44
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Trzy łuki w Ao odpowiadają trzem akcentom w analogicznym t. 17. Tak jak poprzednio, Chopin ostatecznie zrezygnował z wyodrębniania motywów w tym miejscu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||
|
t. 44
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W KLI nie ma kasowników przywracających c2 i e2, ani krzyżyka podwyższającego g1 na gis1. Drugi z tych błędów – brak kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI |
|||||
|
t. 44-45
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Łuk nad akordami na 2. i 3. mierze t. 44 został dopisany przez Chopina w Wfkor (→Wf→Wn); znajduje się także w Ao. W Wa2 znak przeoczono, co poprawiono z nawiązką w Wa3 (→Wa4), dodając jeszcze łuk łączący kwintę na końcu t. 44 z oktawą na początku t. 45. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa |
|||||
|
t. 45-46
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
Ćwierćnuty dolnego głosu pr.r., przypadające w Ao na ostatnią miarę tych taktów, tworzą w stosunku do pozostałych, szesnastkowych dwudźwięków wyrazisty kontrast artykulacji, podkreślony jeszcze akcentami. W tekście głównym podajemy jednolitą brzmieniowo wersję Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu |
przed e2 – pozostał niezauważony także w 
