mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

e1-b1 w KLI i Ao

!!!   miniat: ta 16-ka, tylko górna 5-linia.    Tu w dolnym głosie szesnastka e1-b1, bez '2' palcowania.

b1 i 2 w Wfkor

!!!   TGTU  (nuta i palec)

b1 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU bez palca
..

Wersja KLI i Ao jest z pewnością wcześniejsza, Chopin musiał usunąć e1 jeszcze w podkładzie dla Wf. O tym, że nie ma tu mowy o pomyłce, świadczy cyfra palcowania (2) wpisana pod b1 w Wfkor (przeoczona w gotowym Wf i pozostałych wydaniach). Por. t. 22 i 24.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Ósemka i ćwierćnuta w KLI

!!!   miniat: ostatnia miara t. 20 i 22 (z numerami taktów), tylko dolna 5-linia. Tekst wysokościowy TGTU.    Tu ósemka 20 i ćwierć 22

Dwie ćwierćnuty w Ao

Dwie ósemki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU
..

Ostatnie akordy l.r. w t. 20 i 22 mają w Ao wartość ćwierćnuty, co tworzy rodzaj akcentu rytmiczno-artykulacyjnego. Zbieżność z pierwotną wartością rytmiczną akordu w t. 22 jest przy tym przypadkowa, gdyż w wersji pierwotnej nie występuje zróżnicowanie wartości w ramach taktu. W wersji przeznaczonej do publikacji Chopin znacznie zredukował liczbę tego rodzaju różnic w partii l.r. (nie mówiąc już o dolnym głosie pr.r.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf

t. 20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

des-as-ces1 w KLI (interpretacja)

cis-as-h w Ao

des-as-h w Wf (→Wn,Wa)
..

W źródłach znajdujemy trzy enharmonicznie różne postacie tego akordu. Dwie z nich zanotowane są niedokładnie: w KLI brakuje bemoli obniżających d na des i a na as, a w Wf nie ma  obniżającego d na des (co poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa). W tekście głównym podajemy notację przyjętą przez Chopina w wersji przeznaczonej do publikacji. Por. t. 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Wahania Chopina , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaków w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat jak sąsiedniej adnotacji.    Tu pusta klisza

Akcenty długie w Ao

!!!    pod dolnym głosem pr.r. (pod chorągiewkami)
..

Akcenty długie na 4. miarę t. 20 i 22 wydają się w Ao mocno powiązane z wartościami rytmicznymi – zarówno w l.r., jak i w dolnym głosie prawej autograf ten ma ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Szesnastki w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: ostatnia grupa t. 20, tylko górna 5-linia.    Tu TGTU=chorągiewki

Ćwierćnuty w Ao

!!!!    pusta klisza
..

Ćwierćnuty dolnego głosu pr.r., pojawiające się – zgodnie z panującym w tych taktach schematem – w Ao na końcu t. 20 i 22, są tam dodatkowo podkreślone akcentami. W autografie tym ćwierćnuty występują w tych miejscach także w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu