- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 35
- Następna »
t. 4-8
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Dwie cyfry wpisane w A w t. 4 w zasadzie wystarczają do rozszyfrowania palcowania Chopinowskiego w t. 1-8. Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin uzupełnił wskazówki tak, by każdy z użytych w tych taktach dwóch układów palców miał choć raz wypisane dokładne palcowanie. Palcowanie to podajemy w tekście głównym. W Wa Fontana rozbudował jeszcze oznaczenia zaczerpnięte z Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||
t. 4-8
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
W A widać, że ćwierćnuty w połowie t. 4 (g) i 8 (f) były pierwotnie zapisane jako ósemki, po których następowały odpowiednie pauzy. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany zagadnienia: Poprawki A |
||||||||
t. 4-6
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Oktawy E1-E na początku t. 4 i 6 są w źródłach zapisane skrótowo za pomocą cyfry 8. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Skrótowy zapis oktaw |
||||||||
t. 4-7
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
..
Takty te, wypełniające 2. linijkę A, zawierają kilka wyraźnych przykładów Chopinowskiej maniery pisania nut na liniach dodanych. Mając zapewne na uwadze widoczność takiej nuty, kompozytor nadawał główce kształt pionowej kreseczki, którą niekiedy przedłużał tak, że wydaje się być dodatkową, skierowaną w dół laseczką ćwierćnutową. W omawianych taktach dotyczy to c1 pr.r. w t. 4-6 oraz c1 i a w t. 7. Wymowne są zwłaszcza nuty w t. 5 i 7, w których ze względu na opadający kierunek pasaży jakiekolwiek przedłużenia są wykluczone. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych |
||||||||
t. 8
|
Utwór: op. 10 nr 8, Etiuda F-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 35
- Następna »