mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 223

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Wf1 ma As1 jako dolną półnutę na początku taktu. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 223

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Odczytana dosłownie, wskazówka Tempo primo odsyła do początku utworu, co oczywiście nie mogło być zamiarem Chopina. Formalnie bardziej odpowiednie byłoby come prima, co ma m.in. znaczenie "jak przedtem". Pozostawiamy określenie źródłowe, gdyż faktura wskazuje jednoznacznie, że należy powrócić do tempa głównej części Fantazji.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 224

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Różne akcenty w A, interpretacja kontekstowa

! miniat: wycinek, 1. pół taktu i akord, tylko dolna 5-linia.         TGTU = krótki i długi

Akcenty długie w Wn

oba długie

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótkie akcenty w Wa2

oba
..

W A długości obu akcentów różnią się niewiele, jednak porównanie z analogicznymi t. 228 i 230, a także 311, 313 i 315 pozwala uznać tę różnicę za znaczącą, toteż w tekście głównym podajemy najpierw akcent krótki, a potem długi. W Wn odczytano oba znaki jako akcenty długie. Brak znaków w Wf (→Wa1) świadczy o ich późniejszym – po sporządzeniu [KF] – dopisaniu w A. Znaki w Wa2 dodano na podstawie Wn1, interpretując je jako zwykłe, krótkie akcenty. Patrz też t. 226 i 228-230.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 224

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Podobnie jak poprzednio, w 2. połowie taktu Chopin pominął w A (→Wn1) znaki chromatyczne w partii pr.r. Notację tę powtórzono także w Wf1, natomiast w Wf2 (→Wa) oba kasowniki dodano. W Wn2 dodano tylko drugi z nich (a3), przypuszczalnie uważając, że  przed a2 nie jest potrzebny, skoro w 1. połowie taktu są kasowniki zarówno przed a1, zapisanym na tej samej wysokości co omawiana nuta, jak i a2.
Tak samo w t. 226.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 226

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Krótkie akcenty w A (odczyt dosłowny) i Wa2

! miniat: wycinek, pół taktu + akord, tylko dolna 5-linia; tu Wa2.                oba krótkie

Różne akcenty proponowane przez redakcję

TGTU = krótki i długi

Akcenty długie w Wn

Bez znaków w Wf (→Wa1)
..

Odczytane dosłownie oba akcenty w A wydają się mniej więcej jednakowe i raczej krótkie – por. akcenty długie w połowie t. 228 i 230. Jednak właśnie porównanie z tymi taktami, a także t. 311, 313 i 315, sugeruje, że Chopinowi mogło jednak chodzić o ich zróżnicowanie. Różnicy długości można się istotnie dopatrzeć, jeśli porównywać górne ramiona obu znaków, które jako pisane najprawdopodobniej w pierwszej kolejności można uważać za staranniej wyrysowane, a co za tym idzie, bardziej miarodajne. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym proponujemy akcent krótki na początku taktu, a długi w środku. W Wn ujednolicono znaki w kierunku akcentów długich.
Brak znaków w Wf (→Wa1) wynika niemal na pewno z ich nieobecności w A, w czasie, gdy powstawała [KF], będąca podstawą Wf – Chopin dopisał akcenty już po ukończeniu kopii. W Wa2 dodano akcenty na podstawie Wn1, interpretując je jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności A