mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 18

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Pedalizacja w A (→Wn) i Wf2 (→Wa)

! miniat: wycinek;                    EZTU

Bez oznaczeń w Wf1
..

Tak jak w t. 2-17, brak pedalizacji w Wf1 wskazuje na dopisanie jej w A po sporządzeniu [KF]. Chopin dodał oznaczenia także w korekcie Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 18

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Przed najwyższą nutą arpeggiowanego akordu na 3. mierze taktu Wf1 ma  (c3). Rażący błąd poprawiono – być może na polecenie Chopina – w Wf2. Ślady kasownika widoczne w Wa dowodzą, że w tym miejscu oparto je na egzemplarzu Wf niezawierającym jeszcze tej poprawki, a błąd skorygował adiustator Wa1, Ignacy Moscheles.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 18

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Notacja przygodnych znaków chromatycznych jest w większości źródeł niekompletna. Są to jednak oczywiste, typowe dla Chopina niedokładności i równie niebudzące wątpliwości przeoczenia Wf1:

  • w A nie ma  przed dolną nutą akordu l.r. na 2. mierze taktu (H) ani  przywraca­ją­cego b na 4. mierze;
  • w Wn1 dodano tylko pierwszy z tych zna­ków, w Wn2 – oba;
  • w Wf1 brakuje obu znaków pominiętych w A, a ponadto  przed końcową szesnastką l.r. (ces1); w Wf2 dodano tylko  b;
  • Wa ma poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 18

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach ostrzegawczy  przed b2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 18

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

 i arpeggia w A

! miniat: wycinek ten akord, obie pięciolini.                        EZTU

, arpeggio l.r. i łuk pr.r. w Wn i Wa2

EZnieU

 w Wf (→Wa1)

EZnieU tylko przednutka
..

W tekście głównym zachowujemy autentyczną pisownię przednutki jako drobnej ćwierćnuty, choć w tym kontekście jest jasne, że chodzi o zwykłą, krótką przednutkę. Tego typu niedokład­ności w notacji przednutek występują nierzadko w dziełach Chopina. Zapisu tego nie powtórzono w żadnym innym źródle, co nie daje jednak podstaw do rozpatrywania ewentualnej korekty Chopina w [KF] czy Wf, gdyż Fontana rutynowo zmieniał nieprzekreślone przednutki na przekreślone.
Brak arpeggiów w Wf można wytłumaczyć przeoczeniem (Fontany w [KF] lub sztycharza) względnie dopisaniem ich w A już po sporządzeniu tej kopii. Na tę drugą możliwość wskazuje nałożenie się w A arpeggia pr.r. na znaki chromatyczne, co niemal na pewno oznacza, że pisząc akord, Chopin nie zostawił miejsca na arpeggio.
W Wn arpeggio l.r. odtworzono prawidłowo, natomiast w pr.r. uznano Chopinowski pionowy łuk (oznaczający arpeggio) za konwencjonalny łuk od przednutki. Notację tę przejęto w Wa2. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn