Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 18

 i arpeggia w A

! miniat: wycinek ten akord, obie pięciolini.                        EZTU

, arpeggio l.r. i łuk pr.r. w Wn i Wa2

EZnieU

 w Wf (→Wa1)

EZnieU tylko przednutka

W tekście głównym zachowujemy autentyczną pisownię przednutki jako drobnej ćwierćnuty, choć w tym kontekście jest jasne, że chodzi o zwykłą, krótką przednutkę. Tego typu niedokład­ności w notacji przednutek występują nierzadko w dziełach Chopina. Zapisu tego nie powtórzono w żadnym innym źródle, co nie daje jednak podstaw do rozpatrywania ewentualnej korekty Chopina w [KF] czy Wf, gdyż Fontana rutynowo zmieniał nieprzekreślone przednutki na przekreślone.
Brak arpeggiów w Wf można wytłumaczyć przeoczeniem (Fontany w [KF] lub sztycharza) względnie dopisaniem ich w A już po sporządzeniu tej kopii. Na tę drugą możliwość wskazuje nałożenie się w A arpeggia pr.r. na znaki chromatyczne, co niemal na pewno oznacza, że pisząc akord, Chopin nie zostawił miejsca na arpeggio.
W Wn arpeggio l.r. odtworzono prawidłowo, natomiast w pr.r. uznano Chopinowski pionowy łuk (oznaczający arpeggio) za konwencjonalny łuk od przednutki. Notację tę przejęto w Wa2

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn

notacja: Ozdobniki

Przejdź do tekstu nutowego

.