op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 49, Fantazja f-moll
Notacja przygodnych znaków chromatycznych jest w większości źródeł niekompletna. Są to jednak oczywiste, typowe dla Chopina niedokładności i równie niebudzące wątpliwości przeoczenia Wf1:
- w A nie ma
przed dolną nutą akordu l.r. na 2. mierze taktu (H) ani 
przywracającego b na 4. mierze; - w Wn1 dodano tylko pierwszy z tych znaków, w Wn2 – oba;
- w Wf1 brakuje obu znaków pominiętych w A, a ponadto przed końcową szesnastką l.r. (ces1); w Wf2 dodano tylko b;
- Wa ma poprawną notację.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy powtórzone Wn
notacja: Wysokość
