A
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 322

Łuk od 1. ósemki w A

! miniat: wycinek jw.                  EZTU = długi łuk

Łuk od początku taktu w Wn i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek Wn1.                   EZnieU

W A moment rozpoczęcia łuku obejmującego końcowy pasaż nie jest jasno zdefiniowany. Czubek łuku wypada pomiędzy 1. a 2. ósemką trioli i jest położony dość wysoko nad nutami (nad krótszym łukiem wydzielonego głosu), tak iż nie wiadomo, której z nich dotyczy. Czynniki te mogły spowodować, że sztycharz Wn, uznając ten zapis za niedokładny w większej skali, popro­wadził łuk od 1. nuty taktu. Dłuższy łuk Wf mógł mieć podobną genezę, możliwe są jednak i inne scenariusze – w wydaniu tym brak drugiego łuku w tym takcie, tak więc kopista (lub sztycharz) mógł uznać zachodzące łuki A za niedokładnie zapisane przedłużenie łuku. Zdaniem redakcji, łuk A ma biec od przydzielonej do obu rąk 1. ósemki trioli (es), od której zaczyna się charak­te­rystyczny 6-nutowy motyw leżący u podstaw całego pasażu (por. t. 188-195). Tak zinter­pre­towany zapis A podajemy w tekście głównym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.