op. 12, Wariacje B-dur

Wf1 oparte jest na [A] i było korygowane, prawdopodobnie co najmniej dwukrotnie, przez Chopina. Egzemplarze korektowe o różnym stopniu wykończenia stanowiły podkład dla Wn1 i Wa.

Zamiana kolejności 2. i 3. ósemki akompniamentu – z B-es¹-f na B-f-es¹ w t. 146, której ślady są widoczne w Wf1, została uwzględniona zarówno w Wn, jak i Wa. Jest to więc dowód udziału Chopina w podstawowej korekcie, której efektem był egzemplarz wysłany jako podkład dla Wn. Kilka wprowadzonych w Wf1 poprawek, których w Wn nie uwzględniono, wskazuje na kolejną fazę korekt, przeprowadzoną po wysłaniu do Lipska podkładu do Wn, np. zmiana szesnastek na rytm punktowany w t. 17, poprawka 2 pierwszych szesnastek w t. 110, zmiana pauzy ósemkowej na kropkę przedłużającą poprzednią ćwierćnutę w t. 128, poprawka cyfry palcowania w t. 152, a być może dodanie 4 akcentów w t. 205-206. Są wreszcie korekty nieuwzględnione ani w Wn, ani w Wa, co wskazuje na jeszcze jeden, finalny etap korekt – zmiana ostatniej szesnastki z b² na d³ w t. 72, dodanie dźwięku b¹ na 4. ósemce t. 153, a prawdopodobnie także dodanie łuku w t. 30.

Wśród błędów czy niedokładności Wf – w części zapewne powtórzonych za [A] –  można wymienić:

• w całych Wariacjach występuje niestosowany w wydawnictwach muzycznych skrót/symbol "zf", najprawdopodobniej zamiast Chopinowskiego oznaczenia (t. 1, 50, 75, 78, 101, 179 i 207);
• w t. 10 prawdopodobnie mylnie odczytano laseczki ćwierćnutowe jako kliniki;
• w t. 22 omyłkowo wydrukowano septymę G-f zamiast oktawy F-f;
• w temacie i pierwszej wariacji (t. 33-88) notacja rytmiczna (szczególnie l.r.) jest niekonsekwentna, a nierzadko błędna lub niejasna (t. 39, 49, 54 i 55, 58, 83, 84, 85 i 88);
• w t. 73 dwie najniższe szesnastki pr.r. omyłkowo zapisano w kluczu wiolinowym w wyniku niewłaściwego położenia klucza;
• na przełomie t. 86 i 87 przeoczono powrót do klucza basowego;
• na początku t. 94 najprawdopodobniej pomyłkowo zmieniono widełki  na ;
• na początku t. 96 błędne umieszczono  przed niewłaściwą nutą (za nisko), przez co nie podwyższono b¹ na h¹; podobne błędy popełniono również w t. 175-176, 197 i 204;
• w t. 114 błędnie wydrukowano kwintę g¹-d² zamiast kwarty g¹-c², co Chopin poprawił w WfO;
• w t. 141 błędnie wydrukowano septymę f-es¹ zamiast seksty ges-es¹;
• w t. 204 , który powinien obniżać d¹ na des¹, umieszczono przed b;
• w t. 205-206 najprawdopodobniej pominięto kasowniki przywracające d¹.

W całych Wariacjach nie brakuje przeoczeń łuków czy przygodnych znaków chromatycznych, np. 12 brakujących kasowników podwyż­szających es na e w różnych oktawach w t. 155-167 czy brak 4 łuków w t. 129-131.