- « Poprzednia
- 1
- …
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- …
- 45
- Następna »
|
t. 151
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
W Wa dodano jedną cyfrę palcowania, w tym kontekście najzupełniej oczywistą. Trudno sobie wyobrazić, by Chopin chciał zajmować się tak nieistotnym szczegółem. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
||||||||||
|
t. 152
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Tak jak w poprzednim takcie, w Wa dodano najzupełniej oczywistą cyfrę palcowania nad 2. szesnastką. Pominięto natomiast dwie inne w końcówkce tej frazy. Błędną cyfrę w Wn można tłumaczyć pomyłką sztycharza tego wydania lub, co wydaje się bardziej prawdopodobne, późniejszą korektą błędu popełnionego początkowo w Wf i powtórzonego w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
|
t. 153
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Dźwięku b1 nie ma zarówno w Wn, jak i Wa, co oznacza, że niemal na pewno został on dodany przez Chopina w ostatniej fazie korekt Wf – już po rozesłaniu egzemplarzy mających posłużyć za podkłady do Wn i Wa. Najprawdopodobniej była to zresztą korekta sensu stricto – pominięcie tej nuty było zwykłą pomyłką. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
|
t. 153
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
Obie wersje są muzycznie pod każdym względem zadowalające, nie da się też nic pewnego powiedzieć na temat ewentualnych korekt – w grę wchodzi zarówno zmiana w ostatniej fazie korekt Wf (→Wa), jak i ewentualna Chopinowska korekta Wn. Z drugiej strony, nie można też wykluczyć pomyłki sztycharza Wn, który uznał wewnętrzne nuty dwóch ostatnich akordów za jednakowe (omawiana nuta jest w Wf umieszczona nieco za nisko). W tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną, a być może najpóźniejszą wersję Wf. Wersję Wn można traktować jako potencjalnie autentyczny wariant. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
||||||||||
|
t. 155-165
|
Utwór: op. 12, Wariacje B-dur
..
W całym tym utrzymanym w tonacji d-moll fragmencie w Wf pominięto 9 z 21 niezbędnych kasowników podwyższających es na e w różnych oktawach. W Wn i Wa część z nich uzupełniono. Kontekst wyklucza jakiekolwiek wątpliwości, jeśli chodzi o brzmienie pozbawionych kasowników nut. W t. 166-167 pominięto jeszcze 3 kasowniki. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- …
- 45
- Następna »