mUltimate Chopin

op. 12, Wariacje B-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 141

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

Na początku 6. ósemki taktu Wf ma septymę f-es1. Porównanie z analogiczną figurą na końcu t. 142, gdzie występuje seksta Ges-es, wskazuje na bardzo prawdopodobną pomyłkę. Tak też to oceniono w Wn i Wa, zmieniając septymę na sekstę ges-es1, co uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 141

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

3 łuki w Wf

Wf pierwsza triola 2 łuki: triolowy (nad) i frazowy (łączący b1-ges2 i des2); druga triola tylko łuk triolowy

2 równoczesne łuki w Wn

Wn pierwsza triola łuk triolowy (nad) i frazowy (łączący b1-ges2 i des2, jak w Wf); druga triola puste

2 kolejne łuki w Wa

Wa pierwsza triola tylko łuk triolowy (nad, więc oni chyba myśleli, że to nie jest triolowy); druga triola tylko łuk triolowy pod

4 łuki proponowane przez redakcję

red TGTU= 4 łuki, z czego 1 w nawiasie; jak Wf tylko + 1 w nawiasie:

pierwsza triola łuk triolowy pod i łuk frazowy (łączący b1-ges2 i des2); druga triola łuk triolowy pod i łuk frazowy w nawiasie łączący b2,des3,as3,ges3
..

Jednoczesna obecność łuków triolowych i motywicznego w Wf skłoniła adiustatorów pozostałych wydań do ingerencji (wersja Wn może być również następstwem błędu). W tekście głównym proponujemy dodanie drugiego łuku motywicznego nad częścią figury wykonywaną pr.r., wyjątkowo nie rezygnując z łuków triolowych, które ułatwiają tu orientację w odmiennej od podziału na ręce strukturze rytmicznej figuracji,.

spowodowała w pozostałych wydaniach pewne zamieszanie

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn

t. 141

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 w Wf (→Wa), odczyt dosłowny

EZnieU

 w Wf (możliwa interpretacja→Wn)

EZnieU

 wcześniej, interpretacja kontekstowa proponowana przez redakcję
..

Zdaniem redakcji, umiejscowienie znaku  w tym takcie jest przykładem maniery/konwencji stawiania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania, a nie – jak to się przyjmuje współcześnie – na jego początku, czyli w miejscu, od którego należy je zastosować. W tym przypadku znaki dynamiczne w t. 142-143, umiejscowione bardziej precyzyjnie, pokazują, że zmiany dynamiki należy wiązać ze zmianami harmonicznymi, przypadającymi na 2. ósemkę taktu. Uwzględniając to spostrzeżenie, w tekście głównym umieszczamy także omawiany znak  pod 2. ósemką taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki położone centralnie

t. 141-142

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed as3 w t. 141 i as2 w t. 142. Dodajemy także pominięty w źródłach  przywracający as1 w 2. połowie t. 142.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 142-143

Utwór: op. 12, Wariacje B-dur

 i  w Wf (→Wn,Wa)

 i  proponowane przez redakcję
..

Umiejscowienie znaku  w t. 142 w połowie 2. sekstoli trzydziestodwójek jest niemal na pewno niedokładne – patrz uwaga w t. 141. Podobnie, jeśli chodzi o znak  w t. 143. W tekście głównym podajemy interpretację kontekstową obu znaków, które są zbieżne z wyznaczonym m.in. przez zmiany harmoniczne podziałem strukturalnym figuracji na całotaktowe odcinki, rozpoczynające się do 2. ósemki taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne