Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 17

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.         TGTU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

pierwszy do ćwierćnuty g2, drugi od c3

W tekście głównym podajemy łuk A (i Wn2), którego autentyczność nie ulega wątpliwości. Dwa łuki Wn1 (→WfWa) mogą jednak być również autentyczne:

  • właśnie takie łukowanie wpisał Chopin przy powtórzeniu tej frazy w t. 85-86;
  • zmiana nie odpowiada schematom stosowanym najczęściej przez sztycharza Wn1 – podział łuku nie jest zgodny z podstawową strukturą metryczną (takty lub połowy taktów).

Istnieją wszakże argumenty przeciw:

  • na dostępnych redakcji egzemplarzach Wn1 (w tym Wn1a) nie widać tu śladów dokonywania zmian w druku, a ewentualne Chopinowskie poprawki mogły być wprowadzane tylko w tej formie;
  • w Wn1 nie odtworzono poprawnie łuków w żadnej z czterech podobnych fraz (t. 15-16, 17-18, 83-84 i 85-86), a tylko w omawianym przypadku dało to sensowny rezultat.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.