mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 1

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

w AI

!!!   miniat: na wzór np. tych z Etiud op. 10.            Tu samo Valse.      Na kliszy mniej więcej pośrodku dwóch linijek TGTU (w pionie licząc) krój "duży"

w A

jak TGTU, tylko :

[Trois valses] w nawiasie kwadratowym

Nro 2 

w dedykacji 'C.' zamiast Nathaniel (inicjał Charlotte)

w Wf

TGTU

w Wn

TGTU ale bez dedykacji

w WaC

Deux Valses           potem No 2 jak TGTU, bez dedykacji

w WaW1 (→WaW2)

Deux Valses , a zamiast No 2 – 2me Valse (z kropką pod 'me'). Dedykacja jak TGTU
..

Dedykacja zarówno w A, jak i w Wf (→WaW1→WaW2), określa tę samą osobę – baronową Charlotte de Rothschild, żonę Nathaniela. W tekście głównym podajemy sformułowanie użyte w Wf, będące oficjalnym sposobem przedstawiania kobiety zamężnej we Francji. Nie jest jasne, dlaczego pominięto dedykację w Wn i WaC – mimo zbiorczej okładki dla trzech (w WaC dwóch) Walców można przecież było ją umieścić np. na pierwszej stronie tekstu nutowego. W przypadku Wn, przyczyną mógł być prawdopodobny brak okładki w egzemplarzu korektowym Wf, będącym podstawą Wn, gdyż dedykację umieszczono w Wf jedynie na okładce.

W As nie ma ani tytułu, ani tym bardziej dedykacji. Nie ma też wpisanej dedykacji w AI, chociaż wiadomo skądinąd, że autograf ten został ofiarowany właśnie baronowej de Rothschild.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk pr.r. od półnuty w A

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, bez metrum i tempa.      Tu TGTU tylko pr.r.

Łuki od półnuty w Wn i WfD

TGTU 

Różne łuki w Wf

TGTU l.r.; od połowy taktu pr.r.

Łuki od połowy taktu w Wa

obie ręce od F-f-f1
..

W tekście głównym uwzględniamy dodany w korekcie Wn łuk dla l.r. – por. analogiczny łuk A w t. 91-92 – mimo że dodanie go przez Chopina nie jest całkiem pewne. Niewątpliwie pomyłkowe skrócenie w Wf łuku pr.r. skłoniło adiustatora Wa do podobnej zmiany w partii l.r. Błąd Wf został poprawiony ołówkowym wpisem w WfD.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfD , Autentyczne korekty Wn

t. 1

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

w A (→Wn) i Wa

Bez określenia w Wf

wpisane do WfS
..

Brak wskazania dynamiki to najprawdopodobniej przeoczenie sztycharza Wf. Uzupełnienia dokonano w Wa przypuszczalnie na podstawie porównania z t. 91. Natomiast określenie wpisane w WfS, mimo że nie ma powodów, by wątpić w jego autentyczność, jest jednak zapewne tylko doraźną uwagą lekcyjną, korygującą brak wskazówki dynamicznej w Wf. Nie uważamy go więc za wyraz generalnej zmiany koncepcji dynamicznej tego wstępu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfS , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 1-22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

W Wn całe pierwsze Tutti jest zapisane czcionką normalnej wielkości, wyraźnie wbrew notacji A i powszechnie stosowanym zasadom publikacji solowych wersji dzieł z akompaniamentem orkiestry. Dlatego traktujemy to jako oczywistą pomyłkę, którą odtwarzamy jedynie w wersji "transkrypcja". Można się dziwić, że nie zwrócono na to uwagi, przygotowując Wn2, starannie na ogół zadiustowane na podstawie A. W Wf (→Wa) błędu tego nie powtórzono, co wydaje się być decyzją wydawcy, być może konsultowaną z Chopinem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wf

t. 1-3

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk l.r. w A

!!!   miniat: jak widać.                  EZTU (jak na miniat.)

Łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

Wn transkrypcja

Łuki w Wn2

jak war. 22, ale górny łuk tylko w t. 2 (nie liczymy tego długiego nad pr.r.)

Alternatywna propozycja redakcji
..

Widząc poprowadzony nad partią l.r. łuk A, w tej postaci niemożliwy do odtworzenia w druku, sztycharz Wn1 (→Wf→Wa) rozdzielił go dla ułatwienia na trzy części. Dolny łuk to zdaniem redakcji dodatek Chopina, który dopisał łuk, potwierdzający wyrażoną w A wolę objęcia partii l.r. jednym łukiem. Nie wydaje się przy tym, by Chopinowi mogło zależeć na podwójnych łukach – górne, podzielone łuki pozostawiono najprawdopodobniej, by uniknąć nadmiernej komplikacji korekty, mógł o tym zdecydować albo sam sztycharz, albo Chopin. Dodany łuk, mimo że zasadniczo zgodny z łukiem A, jest jednak od niego dłuższy. Obie wersje mają przy tym sens, gdyż łuk A, prowadzony nad partią l.r., dochodzi do as, które jest następnie powtórzone, natomiast łuk Wn, biegnący od strony dolnego głosu, obejmuje całą linię basową, zgodnie z frazowaniem pr.r. W tej sytuacji w tekście głównym odtwarzamy łuk A, a łuk dodany w korekcie Wn1 proponujemy jako równorzędny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn