Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 419-420

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuk do es2 w Wf (→Wn,Wa)

koniec łuku na ostatniej nucie. Miniatura z przełomem taktów (2. połowa 419 i 1. połowa 420)

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

koniec łuku TGTU

..

W Wf (→Wn,Wa) łuk kończy się na ostatniej nucie t. 419, wraz z końcem systemu. Uważamy to za błąd sztycharza, spowodowany przejściem do nowej linii (podobnie jak w przypadku kreseczek crescendo), gdyż przerwanie łuku w tym miejscu jest całkowicie nieuzasadnione muzycznie (kontynuacja frazy) i proponujemy jeden długi łuk do t. 424.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 419

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Klinik w Wf

!!!   miniat: pół taktu, obie pięciolinie, zwężone pomiędzy.               tu klinik pod fis1 l.r.

2 kliniki w Wn i Wa

w obu rękach = pod fis1 i nad fis2

Bez znaków (propozycja redakcji)

..

Wersja Wf z klinikiem tylko w l.r. nie może odpowiadać intencji Chopina, który w tym temacie wyraźnie dążył do jednolitych oznaczeń artykulacyjnych w obu rękach. Możliwe, że przeoczono tu klinik w pr.r., jak to oceniono w Wn i Wa, jednak rzut oka na oznaczenia obu wystąpień tematu (t. 171-205 i 415-449) nasuwa podejrzenie pomyłkowego dodania klinika w tym miejscu, gdyż znak staccato na końcu łuku nie pojawia się w tych fragmentach ani razu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 419

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed as1 i as2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 420-421

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: 3. miara 420 + dwie miary 421, tylko górna 5-linia, bez widełek.                        EZTU (prawy koniec 420, dokończenie 421 i łuk 421-2)

Łuki Wn1 (→WfWa)

EZnieU1 (prawy koniec 420 i łuk 421-2)

..

W A t. 420 jest ostatnim na stronie, a napisany z rozmachem łuk wyraźnie wskazuje na kontynuację w następnym takcie. W t. 421 dokończenie łuku nie zostało jednak wpisane, co mogło utwierdzić sztycharza Wn1 w jego całotaktowym myśleniu (NB. ślady poprawek widoczne w t. 420 i 421 sugerują, że każdy z tych taktów był początkowo objęty jednym łukiem; błędny podział łuku na początku t. 421 został następnie skorygowany – być może przez Chopina – do wersji zgodnej z A). W Wn2 prawidłowo odtworzono intencję Chopina zawartą w A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 420

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                EZTU

Krótki akcent w Wf (→Wa)

EZnieU

 w Wn2

EZnieU2

..

W tym miejscu akcent długi odtworzono w Wn1 prawidłowo, jednak w Wf (→Wa) zastąpiono go przez zwykły, krótki akcent, a w Wn2 – przez widełki , tej samej długości jak w t. 412.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn