Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 419-420

Łuk do es2 w Wf (→Wn,Wa)

koniec łuku na ostatniej nucie. Miniatura z przełomem taktów (2. połowa 419 i 1. połowa 420)

Dłuższy łuk proponowany przez redakcję

koniec łuku TGTU

W Wf (→Wn,Wa) łuk kończy się na ostatniej nucie t. 419, wraz z końcem systemu. Uważamy to za błąd sztycharza, spowodowany przejściem do nowej linii (podobnie jak w przypadku kreseczek crescendo), gdyż przerwanie łuku w tym miejscu jest całkowicie nieuzasadnione muzycznie (kontynuacja frazy) i proponujemy jeden długi łuk do t. 424.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Fryderyka Chopina, Warszawa