mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 375

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Łuk od 3. szesnastki w ApI, odczyt dosłowny

Łuk od 2. szesnastki w A i Wn3

TGTU = łuk i klinik 375

Łuk od 1. szesnastki w ApI (interpretacja kontekstowa) i Wn1 (→Wf,Wa,Wn2→WfSB)

łuk od 1. szesnastki + klinik trochę wyżej
..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 (→Wf,Wa,Wn2→WfSB) to niewątpliwa pomyłka sztycharza Wn1, poprawiona w Wn3 przypuszczalnie na podstawie porównania z łukiem l.r. i t. 376.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 375

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaków w ApI

Klinik nad b1 w A

2 kliniki w Wn (→Wf,Wa)

kor A
..

Dodanie klinika w partii l.r. uważamy za trafne doprecyzowanie artykulacji niezależnie od tego, czy zrobiono to na polecenie Chopina, czy nie. W ApI znaków staccato nie ma ani w tym miejscu, ani w następnym takcie, a łuk nad tymi taktami (patrz t. 376) dowodzi, że nie było to tylko spowodowane roboczym charakterem rękopisu, ale Chopin najprawdopodobniej nie myślał jeszcze wtedy o takim sposobie wykonania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 376-377

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

gis przetrzymane w Wa i Wn

!!!   [min jak w t. 34-35.

Tu z łukiem]

Bez łuku w KG i Wf

!!!   TGTU czyli klisza pusta
..

Łuk przetrzymujący gis w Wa jest zapewne pomyłką – w analogicznych t. 34-35 Wa łuku nie ma. Natomiast łuk Wn jest z pewnością adiustacją. Por. uwagę do t. 377.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Adiustacje Wn

t. 376-377

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Różnice w umiejscowieniu określenia  – od początku t. 376 w Wf do początku t. 377 w Wa – mają w większości raczej przypadkowy charakter i nie wpływają na wykonanie. Rozwiązanie proponowane w tekście głównym wydaje się z praktycznego punktu widzenia najwłaściwsze.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 376-377

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A (interpretacja dosłowna→Wn1)

!!!   miniat: od 3 w t. 376 do końca 377, tylko górna 5-linia.                        całotaktowy 377 + b2-g2 376-377 (nad 3 nutami, koniec nad początkiem łuku 377)

Łuki A (możliwa interpretacja) i Wf (→Wa)

2 łuki po 3 nuty

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

TGTU
..

W A t. 376 jest ostatni na stronie, co wywołało niejasność w kwestii łukowania – łuk w tym takcie wyraźnie wskazuje na kontynuację, ale w t. 377 zaczyna się nowy łuk. Najprostszą interpretacją tego zapisu jest wersja Wn1, ale za uzasadnioną można uważać zarówno wersję Wf, jak i jeden łuk Wn2. Tę ostatnią wersję, proponujemy w tekście głównym ze względu na analogię do t. 32-33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A