Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 359

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Ósemka B-b drobnym krojem w A i Wf

TGTU = ósemka l.r.

Ósemka B-b normalną czcionką w ApI i Wn (→Wa,WfSB)

! miniat: wycinek Wn1

..

Tak jak w t. 345, sztycharz Wn (→Wa,WfSB) błędnie odtworzył oktawę B-b czcionką normalnej wielkości, co nakazuje uwzględnienie jej w partii solowej. Chopin przywrócił właściwą pisownię w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 359

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaków w źródłach

 proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym proponujemy widełki  pod motywami l.r. na wzór trzech poprzednich analogicznych t. 341, 345 i 355. Crescenda są w tego typu figurach jednym z elementów definiujących kształt motywu, tak więc brak znaków musi być uznany za niedopatrzenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 359-360

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nie ma  przed 4. ósemką t. 359 (h2). Znak dodano w Wn (→Wf,Wa,Ww). Nie ma również  ostrzegawczego przed b2 na początku t. 360 (Chopin wpisał odpowiedni znak przed 2. ósemką l.r.). Ten znak dodano tylko w Wa2. W tekście głównym uwzględniamy oba znaki. Pomijamy natomiast – tak jak Wn (→Wf,Wa,Ww) – niepotrzebnie powtórzony w A  przed cis3, 6. ósemką t. 360.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A

t. 360-364

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Bez znaków w Wa

!!!   [min: t. 360, górna 5-linia.

Tu bez akcentów 360, 362 i 364]

Akcenty w KG (→Wn) i Wf

!!!   [TGTU]

..

Uboższa wersja Wa – bez akcentów w t. 360, 362 i 364 – wydaje się być pierwotna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 360

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi w A (→Wn1Wf)

!!!   miniat: nic.                  TGTU

..

Jedyny w tym fragmencie prawidłowo odtworzony w Wn1 (→Wf) akcent długi zmieniono w Wa i Wn2 na krótki. Sama idea ujednolicenia notacji akcentów we wszystkich analogicznych taktach jest trafna – A ma wszędzie jednakowe znaki – jednak akcenty w A są wyraźnie długie, czego adiustator Wa nie mógł wiedzieć, a adiustator Wn2 nie uznał za istotne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn