Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 560

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wn1 (→Wn2) nie ma podwyższającego d2 na dis2. Oczywisty błąd poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 560-561

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf (→Wn)

!!!   miniat: te dwa akordy, ścieśnione, tylko dolna 5-linia.                     Tu pusta klisza 

3 łuki w Wa

EZnieU

..

Łuki Wa są dowolnym dodatkiem adiustatora.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 560

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W Wn1 przeoczono znak arpeggia przed akordem l.r. Uzupełniono go w Wn2 (→Wn3). 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 560-579

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

8 dłuższych i 6 krótszych łuków w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: j.w. – w innych źródłach wybrać po jednym przykładzie długich i krótkich łuków.            dłuższe 560, 562 l.r., 564, 566 l.r., 572 i 578; krótsze 562 pr.r., 566 pr.r., 568 i 570.     

8 dłuższych i 6 kró­t­szych łuków w KF, odczyt dosłowny

dłuższe 560 l.r., 564, 566, 568 pr.r., 572 i 578; krótsze 560 pr.r., 562, 568 l.r. i 570.     

14 dłuższych łuków w Wf (interpretacja kontekstowa→Wa, interpretacja kontekstowa)

TGTU

7 dłuższych i 7 krótszych łuków w Wn1

dłuższe 560, 564 pr, 566 l, 568 pr, 572, 578                 krótsze 562, 564 l, 566 pr, 568 l, 570

14 krótszych łuków w Wn2 (→Wn3)

same krótsze

..

Łuki obejmujące ostinatowe ósemkowe figury mają w A różną długość – niektóre dochodzą do następującej po nich ćwierćnuty, inne nie. Statystycznie wyraźnie przeważają te pierwsze – 8 dłuższych, 6-nutowych łuków, przy tylko 4 krótszych i 3 wątpliwych (wątpliwe odczytujemy dosłownie jako krótkie). Pozostałe źródła nie wykazują śladów wpływu Chopina na zasięg tych łuków – pomijając niewielkie niedokładności, KFWn1 odtwarzają tekst swoich podkładów, a Wf (→Wa) ma wszędzie dłuższe łuki (t. 574-575 ze względu na pominięcie łuku w Wf omawiamy osobno). W tej sytuacji tekst główny opieramy na powyższej analizie zapisu A, a biorąc pod uwagę wysoki stopień strukturalnego i funkcjo­nalnego podobieństwa omawianych motywów, proponujemy jednolite, 6-nutowe łuki we wszy­stkich figurach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 561

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma  podwyższającego c3 na cis3. Tę oczywistą pomyłkę poprawiono w Wn i Wa. Natomiast brak  ​​​​​​​przywracającego g3, w tym kontekście niezbędnego, chociażby w funkcji ostrzegawczej), uzupełniono tylko w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa