mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 436-437

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wa brak kropek przedłużających wartość półnut. Porównanie z innymi źródłami i z analogicznymi taktami dowodzi pomyłki. Podobny błąd zdarzył się w Wa jeszcze w t. 442. Por. też t. 75-89.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wa

t. 436

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed c2, na wzór znaku wpisanego przez Chopina oktawę wyżej w analogicznym zwrocie w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 436

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Ślady zmian widoczne w Wf dowodzą, że Chopin zmienił notację enharmoniczną akordu – c1 (z ostrzegawczym ) zastąpiło pierwotne his1. Za tą zmianą poszły przypuszczalnie następne – usunięto kasowniki ostrzegawcze przed szesnastką c1 w t. 436 i c2 w t. 437. Wszystkie te znaki są po t. 434-435 w zasadzie niepotrzebne, świadczą jednak, że panująca przynajmniej od t. 324 tonacja H-dur wywołała u kompozytora potrzebę wyraźnego zasygnalizowania rozpoczynającego się w omawianych taktach powrotu do e-moll.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Korekty enharmonii , Ostatni znak przykluczowy

t. 436-437

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki Wf (odczyt dosłowny→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ostatnia grupa szesnastek 436 + ósemka 437, tylko dolna 5-linia.                     prawa część do A + drugi łuk od A (EZnieU, prawa część w przybliżeniu, ale jej koniec powinien być właśnie tam; drugi łuk jak widać)

Prawdopodobna interpretacja łuków Wf

prawy koniec jak war.11 + drugi łuk EZnieU1

Łuki Wf (interpretacja kontekstowa) i Wn3

EZTU 
..

Moment podziału łuków jest w Wf niejasny – łuki w zasadzie zazębiają się nad A, ale kształt łuków sugeruje raczej interpretację określoną przez nas jako prawdopodobna. Z kolei łuki w analogicznych miejscach wskazują na podział łuku przed przedostatnią szesnastką.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 436

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 3. szesnastki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                  lewy koniec łuku od 3. szesnastki (podobnie do t. 412)

Kropki i łuk w Wn3

łuk jak war. 11 + kropki staccato nad oboma c1

Łuk od 1. szesnastki proponowany przez redakcję

TGTU (lewa połowa)
..

W tekście głównym rozpoczynamy łuk od 1. szesnastki, zgodnie z łukami, jakie Wf ma w większości analogicznych taktów. Kropki staccato są dowolnym dodatkiem adiustacji Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn