mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 320

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

Akcent w Wn3

Ten sam akcent proponowany przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy akcent wzorowany na poprzednim takcie. Znak dodano w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 320

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

2 trójdźwięki w Wn i Wa2 (→Wa3)

Wn na 2. ósemce bez fis

3 trójdźwięki w Wf

Wf TGTU

4 trójdźwięki w Wa1

Wa1 seksta tylko na 6. ósemce taktu
..

Wersje Wn i Wf można traktować jako równorzędne warianty, gdyż każda z nich może być autentyczna, a ustalenie ich chronologii nie wydaje się możliwe. W tekście głównym podajemy tekst Wf, naszego źródła podstawowego. Wersja Wa1 jest zapewne pomyłką sztycharza, zadiustowaną w Wa2 (→Wa3).

Wersja Wa1 jest z pewnością pomyłką sztycharza, poprawioną w Wa2 (→Wa3). Jeśli chodzi o Wf i Wn nie znajdujemy żródłowego ani stylistycznego uzasadnienia dla poparcia jednej z tych wersji. [z komentarza]

[alternatywnie] Wersja Wa1 jest zapewne pomyłką sztycharza, poprawioną w Wa2 (→Wa3). Trudno z całą pewnością stwierdzić, która wersja spośród Wf i Wn była autentycznym zamiarem Chopina. Wydaje się jednak, że w t. 320-323 co druga ósemka akompaniamentu miała być sekstą, aż do momentu, w którym akord pozostaje niezmienny (od 2. miary t. 323).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 320-321

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk do Eis w Wn i Wa

EZnieU

Łuk do Fis w Wf

EZTU
..

Obie wersje mogą być autentyczne, ale też każda może niedokładnie odtwarzać notację rękopisu. Sztycharze chętnie dopasowywali łuki do jedno­stek rytmicznych czy wiązań (np. w Wa właśnie w ten sposób skrócono tu łuk Wf), co nakazuje ostrożność w stosunku do pisowni Wn. Z drugiej strony, sztycharz Wf mógł np. zamienić łuki w tym i następnym takcie – patrz t. 321-322. Z tych równorzędnych wariantów do tekstu głó­w­nego wybieramy wersję źródła podstawowego, czyli Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 320

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Fis przetrzymane w Wn, Wf i Wa2 (→Wa3)

TGTU = łuk przetrzymujące Fis

Fis powtórzone w Wa1

Tu bez kliszy 
..

Brak w Wa2 łuku przetrzymującego Fis to z pewnością pomyłka, poprawiona w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 320

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed E. W dwóch następnych taktach odpowiednie znaki występują w źródłach.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze