mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 266-271

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 266 + 1. ósemka/półnuta 267.                       Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

od e1 266:  14 | 5;

267-268 : cis-dis 5|4;           268 cis  4;

270-271  H-Ais 4|5
..

Palcowanie Fontany w t. 266-268 i 270-271 zwraca uwagę na połączenie legato sekundowych motywów basu na przejściach taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W żadnym ze źródeł nie ma  przywracającego as2, co jest oczywistym niedopatrzeniem Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Bemol przed ces4 znajduje się tylko w Wa i Wn3. Brak znaku nie jest tu błędem, gdyż w powszechnym użyciu była wówczas konwencja notacyjna rozciągająca obowiązywanie znaków także na nuty objęte przenośnikiem oktawowym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Arpeggia w Af

! miniat: wycinek, te 2 akordy, tylko górna 5-linia.               EZTU = arpeggia i 3 łigatury

Bez znaków w A (→Wn→Wf,Wa)

EZnieU
..

W tekście głównym uwzględniamy wężyki arpeggiów wpisane w Af. Ich brak w A i wszystkich wydaniach wydaje się – biorąc pod uwagę rozpiętość akordów i arpeggia w poprzednim takcie – oczywistym przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A

t. 266

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

Podobnie jak w t. 265, znaki pedalizacji w 1. połowie taktu są w A podpisane niedokładnie – pierwszy znak wpisany jest już pod akordem na 2. ósemce taktu, a kolejny znak bezpośrednio za nim, jeszcze przed ćwierćnutą des1 górnego głosu. Ponieważ jednak zapis 2., 3. i 4. ósemki taktu jest bardzo scieśniony, można się domyślić, że niedokładne podpisanie jest wynikiem braku miejsca, tak iż w wydaniach poprawiono tę pisownię zgodnie z analogicznymi miejscami i sensem pianistycznym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności A