Zagadnienia : Błędy wynikające z poprawek

Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 10

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

c1-as1 w A (→Wn), a także Wf1 (interpretacja kontekstowa) i WfJ (1. etap poprawek)

! miniat: wycinek od b1 do końca taktu, obie pięciolinie.            EZTU

c1-c2 w Wf2 (→Wa1)

EZnieU

c1-as1c2 przetrzymane w WfJ (2. etap poprawek)

EZnieU2 bez ćwierćnuty es1 na 3. mierze;

c1-es1-as1c2 przetrzymane w WfS i Wa2

EZnieU2 bez 1. ligi c2 i główki ćwierćnutowej as1 na 4;                  miniatura-wycinek WfS

Możliwa interpretacja zapisu WfS

EZnieU2 bez główki ćwierćnutowej as1;           miniatura Corel

..

Dla 3. ćwierćnuty taktu podajemy niebudzącą zastrzeżeń wersję A (→Wn). Tę samą w zasadzie wersję, choć zanotowaną z błędami, ma także Wf1. Błędy te poprawiono w Wf2, zdaniem redakcji popełniając jednak przy tym kolejny błąd – zmieniono najwyższą nutę z as1 na c2. Błędna wersja Wf2 podlegała dalszym popraw­kom i zmianom w zachowanych egzemplarzach lekcyjnych. Interpretacja tych dopisków jest pod pewnymi względami problematyczna, w szcze­gól­ności dla wpisów w WfS proponujemy dwie mo­ż­liwe interpretacje.
Zanotowane w obu egzemplarzach przetrzymanie c2 ma zdaniem redakcji charakter techniczno-pedagogiczny – ułatwia wzięcie szerokiego akor­du na 4. mierze taktu.
Obecność wersji WfS w Wa2 sugeruje współpra­cę przy adiustacji tego wydania osoby mającej dostęp do WfS.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji , Dopiski WfJ , Adiustacje Wf

t. 55

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

B i es w A (→Wn) i Wa2

! miniat: wycinek, 4 ostatnie ósemki 54, cały 55 i pierwsza ósemka 56, tylko dolna 5-linia.                  EZTU = B-es i dwie ligi (B przed i es po)

des w Wf1

EZnieU = des

B w Wf2 (→Wa1)

EZnieU2 = liga B i B

..

Występująca w Wf1 nuta des jest z pewnością błędna, o czym świadczy – pomijając niczym nieuzasadnione odstępstwo od struktury analogicznych motywów – dochodzący do niej z poprzedniego taktu łuk przetrzymujący. Nie jest jednak jasne, jak doszło do powstania tej wersji. Można tu podejrzewać błąd tercjowy – des zamiast B, które powinno było wystąpić w tym akordzie jako przetrzymana nuta. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest jednak pomylenie taktów – sztycharz wysztychował prawidłowo tylko Es, zaś pozostałe nuty, des-ges-b, zaczerpnął z dolnej pięciolinii t. 57, złudzony podobieństwem górnych dźwięków. Tłumaczy to zarówno błędną wysokość nuty, jak i obecność tylko 4 nut w tym akordzie. W Wf2 (→Wa1) poprawiono tę nutę na B, ale nie dodano es, co traktujemy jako uproszczoną lub niedokończoną korektę. W obu tych wersjach nie ma też możliwości przetrzymania ósemki es w następnym takcie, co jest niejako potwierdzone brakiem odpowiedniego łuku. Prawidłowy tekst Wa2 zaczerpnięto najprawdopodobniej z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 70

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

 w połowie 2. miary w A (→Wn)

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.          EZnieU

 na końcu taktu w Wf (→Wa)

EZTU

..

Wcześniejsze zwolnienie pedału oznaczone w A (→Wn) to z pewnością pomyłka Chopina, przypuszczalnie wynikła z widocznych poprawek w partii l.r. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawną pedalizację Wf (→Wa), zgodną z przebiegiem harmonicznym (brak zmiany akordu w tej połowie taktu).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf

t. 146-147

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

  w t. 147 w A (→Wn)

! miniat: wycinek końcówka 146 + pół 147 + oktawa 147, tylko dolna 5-linia.             EZnieU

 na przejściu t 146-147 w Wf (→Wa)

TGTU

..

W tekście głównym podajemy pedalizację Wf (→Wa), zgodną z rytmem zmian harmonicznych i będącą niemal na pewno efektem uzupełnienia lub poprawki Chopina w [KF] lub korekcie Wf. Pedalizacja wpisana w A, mimo że była tam przez Chopina poprawiana, jest prawdopodobnie następstwem pomyłki kompozytora, zmylonego zmianą enharmoniczną zapisu w t. 147, sugeru­jącą zmianę harmoniczną, która w rzeczywistości ma miejsce wcześniej, na przejściu taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Skreślenia A

t. 220

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Po dopisaniu w A przejściowej ósemki g1 na 1. mierze taktu Chopin zadbał o przypomnienie, że na 3. mierze należy powrócić do gis. Zrobił to jednak wyjątkowo niefortunnie, dodając jedynie ostrzegawczy  przed 2. ósemką trioli, gis. W rezultacie szesnastka na końcu taktu nadal odczytana dosłownie brzmi g1, a jeśli chodzi o znaki ostrzegawcze, to bardziej uzasadniony byłby  przed ćwierćnutą Gis, która pojawia się wcześniej niż wspomniana ósemka. Tę błędną i nielogiczną pisownię powtórzono bez zmian w Wn, a  przywracający gis1 dodano jedynie w Wa2. Dodajemy go także w tekście głównym, pomijając  przed gis.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Znaki ostrzegawcze , Błędy A , Błędy powtórzone Wn