Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 320-321

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Klinik w t. 321 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                       TGTU tylko 321

Bez znaku w Wn

Kliniki w t. 320-321 proponowane przez redakcję

TGTU = 2 kliniki, pierwszy w nawiasie

..

Obecność klinika tylko za drugim razem (w t. 321), jak jest w Wf (→Wa), należy zdaniem redakcji uznać za niedokładność. Chopin postawił znak w tym takcie być może ze względu na brak przeniesienia ręki, ale nawet wtedy nie oznaczałoby to jeszcze, że dla 1. ósemki t. 320 przewidywał odmienną artykulację. Najprawdopodobniej jednak różnica powstała przypadkowo, w wyniku niedopatrzenia samego Chopina lub sztycharza. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym uzupełniamy klinik w t. 320. Pominięcie klinika także w t. 321 to zapewne błąd Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn

t. 320-321

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W każdym z trzech analogicznych taktów (t. 319-321), przed 1. szesnastką 3. miary źródła mają ostrzegawczy . Zdaniem redakcji, przy powtórzeniach tej figury – w t. 320-321 – znaki te nie są już potrzebne.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 320

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (→Wn)

!!!   miniat:  nic                     TGTU

Pionowe akcenty w Wa

EZnieU x 3

..

Trudno zgadnąć, czym kierowano się w Wa, zmieniając dowolnie – tylko w tym takcie – 3 akcenty nad h3 na pionowe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 320

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Szesnastka h2 w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                 TGTU

Ćwierćnuta h2 w Wa i Wn3

dwudźwięk rozdzielony na głosy jak w t. 324

..

Wersja Wa i Wn3 to adiustacja ujednolicająca ten takt z analogicznym t. 324. Nie można wykluczyć, że w Wf źle odczytano notację [A] w tym miejscu, toteż wersję tę można traktować jako równorzędny wariant. W tekście głównym zachowujemy jednak pisownię Wf (→Wn1Wn2), która mimo że pozornie mniej dokładna, sugeruje niuans wykonawczy być może zamierzony przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 320

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: nic.               a tempo EZTU

Klinik w Wa i Wn3

EZnieU = klinik i a tempo wyżej

..

Dodanie klinika można uznać za uzasadnione – w analogicznych taktach odpowiednia nuta zawsze jest oznaczona staccato. Mimo to w tekście głównym zachowujemy wersję Wf (→Wn1Wn2), gdyż nutę tę można uważać za pierwsze wystąpienie górnej nuty pedałowej i niewykluczone, że Chopin wyobrażał sobie jej wykonanie inaczej niż przedtem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn