Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 264-266

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 7 szesnastek, tylko górna 5-linia.        Tu (41) pod ais1-h1 x2 (t. 264 i 266)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

od cisis1 264 :    12445

..

Palcowania WfH i Wa różnią się albo tylko palcem na h1 (5. palec na c2 może być użyty zarówno po 4., jak i po 1. palcu), albo także dalszym ciągiem (po 1. palcu na h1 następną nutę c2 można zagrać np. 3. palcem). Palcowanie WfH zostało wpisane dwukrotnie – w t. 264 i 266.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfH

t. 264

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Bez oznaczeń w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł.                  Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU

..

Zdaniem redakcji jest mało prawdopodobne, by dla rozpoczynającej melodię tematu kwarty Chopin przewidywał artykulację inną niż legato. W całym temacie dla oznaczenia niuansów artykulacji wielokrotnie używał bowiem kropek staccato i pauz. Dlatego w tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku w 2. połowie omawianego taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 264

Utwór: op. 22, Polonez

Bez określenia w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.            Tu bez kliszy 

Tutti w Wa

jak TGTU, ale bez nawiasu

[Tutti] proponowane przez redakcję

..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie wskazówki Tutti (a także Solo w t. 265). Dodano je również w Wa. Tak samo w t. 268-269.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 264

Utwór: op. 22, Polonez

..

Notacja dwóch ostatnich ósemek jest w źródłach niedokładna, gdyż Chopin najwidoczniej uznał sposób, w jaki zapisał akord na 4. ósemce taktu – ces1-fis1-a1-es2-a2 – za wystarczający sygnał powrotu do tonacji zasadniczej Es-dur. W rezultacie przed akordem na 5. ósemce nie ma w Wf (→Wa,Wn1Wn2) żadnego znaku chromatycznego, a na ostatniej ósemce brakuje  przywracającego B. Z drugiej strony, we wszystkich źródłach występują ostrzegawcze kasowniki przed d2-d3 w ostatnim akordzie pr.r., przy założeniu prawidłowo odczytanego poprzedniego akordu niepotrzebne. Adiustację tego zapisu przeprowadzono tylko w Wn3, a i to niekompletną, gdyż dodano jedynie  przywracający b. W tekście głównym uzupełniamy oba niezbędne bemole (przywracające b i B), a także dodajemy 3 znaki ostrzegawcze –  g1 i bemole b1-b2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 264

Utwór: op. 22, Polonez

..

Jako drugą z grupy czterech ósemek l.r. Wa ma błędnie ces1-ais1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błąd tercjowy