Notacja dwóch ostatnich ósemek jest w źródłach niedokładna, gdyż Chopin najwidoczniej uznał sposób, w jaki zapisał akord na 4. ósemce taktu – ces1-fis1-a1-es2-a2 – za wystarczający sygnał powrotu do tonacji zasadniczej Es-dur. W rezultacie przed akordem na 5. ósemce nie ma w Wf (→Wa,Wn1→Wn2) żadnego znaku chromatycznego, a na ostatniej ósemce brakuje 
przywracającego B. Z drugiej strony, we wszystkich źródłach występują ostrzegawcze kasowniki przed d2-d3 w ostatnim akordzie pr.r., przy założeniu prawidłowo odczytanego poprzedniego akordu niepotrzebne. Adiustację tego zapisu przeprowadzono tylko w Wn3, a i to niekompletną, gdyż dodano jedynie przywracający b. W tekście głównym uzupełniamy oba niezbędne bemole (przywracające b i B), a także dodajemy 3 znaki ostrzegawcze – 
g1 i bemole b1-b2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Błędy Wf, Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wa
notacja: Wysokość