mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 408

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Wf, odczyt dosłowny

Wf, interpretacja kontekstowa

Wf, inna interpretacja

Wn i Wa
..

Odczytaną dosłownie, niejasną, jeśli chodzi o wartości rytmiczne i podział na głosy, notację Wf można interpretować na kilka sposobów. Jako tekst Wf i zarazem tekst główny przyjmujemy interpretację opartą na prawdopodobnej rekonstrukcji zapisu [A], a przy tym ścisłą od strony rytmicznej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 409

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Kropki staccato w Wa i Wf

!!!   [min jak w t. 67.

Klisze odpowiednio 

[cresc. jest tu nieco bliżej akordu, więc miniatury nieznacznie są inne niż w t.67, a być może gdzieś to będzie trzeba ujednolicić]

Bez znaków w KG (→Wn)
..

KG (→Wn) nie ma w tym takcie kropek staccato w l.r. Jest to prawdopodobnie przeoczenie kopisty (w t. 67).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KG

t. 409-432

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

Rozbicie w Wa określenia crescendo na sylaby jest jedną z adiustacji charakterystycznych dla wydawnictw Wessla.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 409-419

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki do c3-f3 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

!!!   miniat: jak widać.                     EZTU (4 łuki)

Łuki do d3 w Wn1 (→Wf→Wa)

4 razy jak EZnieU 409
..

Łuk nad każdą z opadających figur pr.r. w t. 409, 410, 417 i 418 dochodzi w A do kwarty c3-f3 na początku następnego taktu (wyjątek stanowi pierwszy z nich, nieco krótszy, ale i w tym przypadku Chopin miał z pewnością na myśli dłuższy łuk, o czym przekonuje łuk pierwotnego, skreślonego zapisu t. 409-411). Mimo to w Wn1 (→Wf→Wa) wszystkie cztery łuki kończą się wraz z ostatnią ósemką tych taktów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 409-411

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A widoczna jest tu trzytaktowa poprawka – tekst na górnej pięciolinii, zawierający partię pr.r. i po dwie ćwierćnuty l.r. w każdym takcie, został skreślony i wpisany jeszcze raz na pięcioliniach powyżej (partia pr.r.) i poniżej (ćwierćnuty l.r. wraz z koniecznymi w tej sytuacji zmianami kluczy). Powodem była nieścisłość wynikająca z pierwotnego układu tekstu – przenośnik oktawowy nad partią pr.r. formalnie dotyczyłby także wpisanych pod nią ćwierćnut l.r., co oczywiście nie było intencją Chopina. Pierwotny, skreślony zapis nie zawiera 8- - -, tak więc Chopin zauważył grożącą niedokładność dopiero przystępując do wpisywania przenośnika.
Można się zatem zastanawiać, czy [AI], z którego kompozytor prawdopodobnie przepisywał A, już zawierał nieścisły zapis, czy też Chopin – chcąc sobie ułatwić notację – w nieprzemyślany sposób zmienił układ dopiero przy pisaniu A.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A