- « Poprzednia
- 1
- …
- 3274
- 3275
- 3276
- 3277
- 3278
- 3279
- 3280
- …
- 3706
- Następna »
t. 304
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w t. 45, 71 i 278, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie pedalizacji na wzór t. 19. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
|||||
t. 304
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy przed e1. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca |
|||||
t. 304
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Brak w tym takcie pierwszego z dwóch łuków motywicznych występujących w dwóch poprzednich, analogicznych taktach uważamy za niedopatrzenie Chopina (rozproszenie kompozytora objęło przypuszczalnie także znak ). To, co jest określone przez ten łuk – struktura motywu i jego artykulacja – jest bowiem z pewnością zgodne z poprzednimi taktami, co wyklucza celowe pominięcie tego łuku. Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym dodajemy odpowiedni łuk. Por. uwagi w t. 300. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności A |
|||||
t. 305
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widoczna w A, rzekoma dodatkowa laseczka ćwierćnutowa przy c1 jest zdaniem redakcji wyjątkowo okazałym śladem odruchu, jaki Chopin miał, pisząc nuty na liniach dodanych. Aby zapewnić widoczność takiej nuty, kompozytor nadawał główce nutowej kształt pionowej kreseczki – patrz analogiczna nuta w t. 303. Niekiedy, zwłaszcza przy pospiesznym pisaniu (jak w tym przypadku), kreseczki były na tyle długie, że wyglądały jak skierowana w dół laseczka ćwierćnutowa (nieco tylko krótsza kreska w t. 301 nie zmyliła sztycharza). Patrz też Etiuda F op. 10 nr 8, t. 4-7. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A |
|||||
t. 305-306
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W A nie ma w tych taktach ani jednego podwyższającego es2(3,4) na e2(3,4). Jest to niemal na pewno pomyłka Chopina – gdyby słyszał tu es, w tym kontekście zapewne użyłby bemola ostrzegawczego. Kompozytor pominął także kasowniki podwyższające des1(2) na d1(2), co dobitnie świadczy o pospiesznym, niestarannym zapisie figur, których brzmienie po tylu powtórzeniach mógł uważać za oczywiste. W każdym razie kasowniki (e2, d2 i e4) dodane w korekcie Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) i niezakwestionowane przez kompozytora ani w Wf, ani w WfD jasno dowodzą jego intencji. W Wa dodano jeszcze kasowniki przy d1 i d4, natomiast w Wn2 – przy e3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3274
- 3275
- 3276
- 3277
- 3278
- 3279
- 3280
- …
- 3706
- Następna »