- « Poprzednia
- 1
- …
- 3274
- 3275
- 3276
- 3277
- 3278
- 3279
- 3280
- …
- 3540
- Następna »
t. 395
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Tak jak w t. 293, wpisanej w A cyfry palcowania nie odtworzono w żadnym z pozostałych źródeł, być może wskutek niezrozumienia jej znaczenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||||||||
t. 395-399
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
W tekście głównym podajemy koniec łuku na podstawie A (→KF→Wn1). Wersja Wf jest błędna i niedokładna (łuk w t. 395 sugeruje kontynuację, ale w t. 396, w nowej linii nie ma dokończenia łuku), co zadiustowano w Wa w najprostszy sposób. Długi łuk Wn2 (→Wn3) to – tak jak w t. 295-297 – efekt adiustacji ujednolicającej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||||||
t. 396-397
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Łuk A wyraźnie odnosi się do górnego głosu, tak więc przydzielenie go w wydaniach do głosu basowego jest niemal na pewno błędne. Zapis A jest jednak niedokładny jeśli chodzi o zasięg łuku, który nie wykracza poza t. 396, wbrew jednoznacznemu łukowaniu partii I fagotu (i pozostałych instrumentów), także w analogicznych t. 52-53. Dlatego w tekście głównym interpretujemy ten łuk jako prowadzący do f1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||||||
t. 396-399
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
W Wf łuki rozpoczynające się w t. 396 i 398 (a także 400) kończą się na 5. szesnastce następnego taktu, w miejscu, gdzie jednocześnie rozpoczyna się nowy łuk. W tym kontekście należy to uznać za niedokładność. Być może sztycharz w sposób dosłowny oddał zamaszyste, nieprecyzyjne łuki Chopina, które są częste w jego autografach. Adiustatorzy Wn i Wa słusznie zakończyli te łuki na 4. szesnastkach omawianych taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||||||
t. 396-399
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Widoczne w Wf niewielkie różnice zakresów widełek w t. 396-399 (a także 400-401) mają charakter przypadkowych niedokładności i nie wskazują na chęć różnicowania tych znaków. Z tego względu w tekście głównym ujednolicamy je, za wzór biorąc widełki w t. 398 i 401, naszym zdaniem najlepiej oddające prawdopodobny sens tych znaków – mają one charakter akcentów długich, podkreślających małą nonę czterodźwięku zmniejszonego (1. nuta każdej czwórki szesnastek) w relacji z jej rozwiązaniem (3. nuta). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Błędy Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3274
- 3275
- 3276
- 3277
- 3278
- 3279
- 3280
- …
- 3540
- Następna »