Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 305

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Przednutki Ais-H w Wn i Wa

Wn, Wa TGTU

Przednutki A-H w Wf

Wf bez krzyżyka przy przednutce Ais przy 3. ćwierci

..

Wersja Wf to zapewne skutek przeoczenia kopisty lub sztycharza. Krzyżyk dodano w Wa, przypuszczalnie wzorując się na wersji t. 46.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 305

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

 w Wn (→Wf)

Tu bez kliszy 

 w Wa

TGTU = 3 wężyki

..

Inaczej niż w poprzednich, analogicznych taktach tutaj wężyków po znakach  nie ma także w Wf, co z pewnością jest przeoczeniem. W tekście głównym dodajemy wężyki, tak jak to zrobiono już w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 305

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

  w A (→WnWa,WfSB)

! miniat: wycinek 3. miara, tylko górna 5-linia.               EZnieU

  w ApI i Wf1 (→Wf2)

! miniat: wycinek Wf1.                                      EZTU

..

Rytm A (→WnWa,WfSB) jest niemal na pewno błędny, o czym świadczy akcent długi, z pewnością odnoszący się do nuty zatrzymanej nieco dłużej (z kropką). Chopin naprawił swój błąd w korekcie Wf1 (→Wf2), poprawną wersję ma też ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 305

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Kliniki i akcenty w ApI

5 kliników w A

! miniat: wycinek.                 TGTU = Tu bez kliszy 

10 kliników w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU = 5 kliników nad akordami (do zrobienia)

..

W tekście głównym zachowujemy niewątpliwie autentyczną i celową notację A, w której znakami staccato opatrzone są jedynie nuty basowe. Autentyczność uogólnienia ich na wszystkie szesnastki jest niepewna – zdaniem redakcji, może to być efekt pochopnego uznania notacji A za niekompletną przez sztycharza Wn1. To, że Chopin nuty basowe wyobrażał sobie wykonane inaczej niż akordy, potwierdza pierwotna wersja ApI.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 305-306

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk do końca t. 305 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 2. połowa 305 + 1. połowa 306, tylko górna 5-linia.                EZnieU prawy koniec

Łuk do początku t. 306 w Wn

EZnieU1 prawy koniec

Łuk do t. 310 w Wf (→Wa)

EZTU prawy koniec + końcówka w 310

..

W A nie ma łuku nad końcowym fragmentem tego tematu, od t. 306, rozpoczynającego nową linię tekstu. Jest to niewątpliwe przeoczenie Chopina, toteż w tekście głównym jako uzupełnienie tego braku uwzględniamy odpowiedni fragment łuku Wf (→Wa). W Wn uznano koniec łuku A w t. 305 za sugerujący kontynuację i doprowadzono go do 1. nuty t. 306.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Niepewna kontynuacja łuku