mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 372-373

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk przetrzymujący fis1 w A (→KF), Wn2 (→Wn3) i WfSf

!!!   miniat: wycinek t. 372 i początek 373, tylko pr.r.          TGTU = łuk fis1

Bez łuku w Wf (→Wa)

Łuk cis1-e1 w Wn1

nad nutami
..

Brak łuku przetrzymującego fis1 to oczywiście błąd, choć w Wf łuk został przeoczony, a w Wn1 – przekręcony – połączono nim ćwierćnuty wewnętrznego głosu cis1 i e1. Poprawną wersję wprowadzono w późniejszych Wn, łuk dopisano również w WfSf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Dopiski WfSf

t. 372-374

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy bemole ostrzegawcze przed es1 w t. 372 i 374.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 373

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Rytm Wa i Wf

!!!   [TGTU, miniatury jak t. 47. Miała być tylko pr.r. chyba...]

Rytm KG (→Wn)

!!!   []
..

Obie postacie rytmu są zapewne autentyczne. Pojawienie się – jedyny raz – rytmu  w KG (→Wn) można wiązać ze wzmożonym akcentowaniem nut "a" (w oktawowych zdwojeniach) począwszy od t. 360 (także tych dodanych w t. 374). Do tekstu głównego przyjmujemy – tu i w pozostałych analogicznych taktach – wersję Wf, prawdopodobnie najpóźniejszą.

(KG ma błąd w zapisie 1. oktawy l.r. – patrz poprzednia uwaga)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 373

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w A i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez oznaczenia w Wn1 (→Wf)

Tu pusta klisza 

> w Wa

TGTU + akcent krótki jak EZnieU2 w poprzednich taktach
..

W Wn1 (→Wf) pominięto , co jest wyraźnym błędem. Znak dodano w Wn2, a w Wa, tak jak w sąsiednich taktach –  i akcent (patrz t. 369-375).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 373-374

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

d2 powtórzone w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia triola 373 i 1. ósemka 374, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku.          Tu pusta klisza 

d2 przetrzymane w Wn

TGTU (łuk przetrzymujący)
..

Notacja Wf jest niejasna – w rozpoczynającym linię tekstu t. 374 wydrukowano dokończenie łuku sięgającego prawdopodobnie górnej nuty seksty d2-h2 (łuk jest niedokładny, niewykluczone, że miał dotyczyć dolnej nuty), ale w t. 373 nie ma żadnego łuku sugerującego kontynuację w następnym takcie. W Wn i Wa pisownię tę uściślono w różny sposób:

  • w Wn fragment łuku w t. 374 uznano za przetrzymanie d2, interpretację tę uważamy za właściwą (por. niebudzącą wątpliwości notację analogicznych t. 377-378);
  • w Wa przyjęto naturalne, narzucające się na pierwszy rzut oka odczytanie łuku jako motywicznego (uznajemy to także za tekst Wf); przy takim odczytaniu ostatnie d2 w t. 373 nie jest przetrzymane do następnego taktu​​​​​​​.

Ponadto, jeśli założyć, że łuk w 2. połowie t. 373 został odtworzony niedokładnie i jest za krótki, omawiany fragment łuku w t. 374 można uważać za dokończenie tego łuku. Tę i inne kwestie związane z łukami artykulacyjno-frazowymi omawiamy w osobnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn