mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 371

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W WfH dolna półnuta F jest przekreślona. Tak jak w kilku innych przypadkach, jest to zdaniem redakcji jedynie dodatkowe podkreślenie braku uderzenia tej nuty, a nie faktyczna rezygnacja z jej przetrzymania. Tego typu przeniesienie podstawy basowej z zachowaniem nuty wspólnej jest jednym z charakterystycznych chwytów Chopinowskich, por. np. 360-363 i 368-369, a także Etiudę C op. 10 nr 1, t. 49-50 i 65-66 czy Fantazję A op. 13, t. 114-119.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 371

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

c4 w A (→Wn→Wa,WfSB) i Wf2

! miniat: wycinek, tu Wf2.                     TGTU = c4 12. szesnastka

b3 w Wf1

jako 12. szesnastka
..

Wersja Wf1 jest pomyłką sztycharza, o czym przekonuje zgodny tekst pozostałych źródeł, w tym Wf2, w którym poprawiono błąd, prawdopodobnie na polecenie Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 371

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

3 kliniki, 2 kropki w A

TGTU = 2 kropki

6 kliników w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

3 kliniki nad akordami i kwartą

3 kliniki, 3 kropki, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: corel, ścieśniony, tylko dolna 5-linia.                        3 kropki
..

W tekście głównym odtwarzamy ściśle 5 zróżnicowanych znaków staccato zapisanych w A. Wersja wydań to najprawdopodobniej skutek podwójnej adiustacji Wn1 – ujednolicenia oznaczeń (patrz t. 271-272) i dodania klinika nad 6. ósemką. Pozostawienie ostatniej ósemki bez oznaczenia można istotnie uznać za niedopatrzenie Chopina, tak iż w dodaniu klinika, sądząc z jego odmiennego kroju, wprowadzonego dopiero w korekcie Wn1, można upatrywać ingerencji Chopina. Użycie klinika, a nie kropki byłoby wówczas kompromisem uwzględniającym realia już wydrukowanego egzemplarza korektowego z samymi klinikami w tym takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki

t. 372-373

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

KG jako ostatnią oktawę l.r. w t. 372 i pierwszą w t. 373 ma błędnie Gisis-gisis i A-a. Tę oczywistą pomyłkę kopisty poprawiono w Wn. Również pozostałe źródła mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 372

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, (na miniaturach, jeśli będą akcenty to nie niżej niż fz, oprócz Wa, które ma akcent koło z).                             Tu pusta klisza 

Krótki akcent przy  w Wa

EZnieU2

Akcent długi proponowany przez redakcję

TGTU (długi w nawiasie)
..

Zdaniem redakcji, bieg muzyki sugeruje ewentualną zmianę sposobu wykonania tych motywów dopiero od następnego taktu. Dlatego w tekście głównym proponujemy uzupełnienie akcentu w omawianym miejscu.
Wa, tak jak we wszystkich podobnych taktach tego odcinka, ma tu akcent krótki dołączony do  pod oktawą – patrz. t. 269-275.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa