Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 361

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.             Tu pusta klisza 

Akcent proponowany przez redakcję

TGTU

..

Brak trzeciego akcentu to niemal na pewno przeoczenie – por. t. 363 i 371.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 361-369

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Różne pauzy w Wf

!!!   miniat: jw.            TGTU = pauza ósemkowa 

Pauzy ćwierćnutowe w Wn

w obu taktach

Pauzy ósemkowe w Wa

..

W identycznych z punktu widzenia rytmu t. 361 i 369 Wf ma pauzy różnej wartości – ósemkową w t. 361 i ćwierćnutową w t. 369. Obie pisownie znaczą praktycznie to samo i obie można uważać za uzasadnione:

  • pauza ósemkowa daje formalnie poprawny, choć nieco sztuczny zapis dwugłosowy;
  • pauza ćwierćnutowa tworzy mniej ścisłą, ale naturalniejszą notację trzygłosową.

Trudno stwierdzić, czy jest to wynik pomyłki sztycharza, czy wahania Chopina. Zarówno w Wn, jak i w Wa pisownię ujednolicono, choć w każdym wydaniu inaczej. Każda z tych wersji może też odpowiadać zamysłowi Chopina. Ponieważ jednak sposób wykonania w żadnym wypadku nie budzi wątpliwości, w tekście głównym zachowujemy zróżnicowaną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Adiustacje Wn

t. 361-363

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Tylko niektóre z nut g (w różnych oktawach) mają w Wf potrzebne kasowniki – G i g2 w t. 361 oraz G-g w t. 363 (Chopin często powtarzał znaki przed nutami przetrzymanymi łukiem, czego w naszych transkrypcjach nie stosujemy – patrz Ogólne Zasady Redakcyjne). Wszystkie potrzebne znaki dodano już zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 361

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 2 triole, tylko górna 5-linia.               Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

3/5 (pionowo) nad 1. i 2. kwartą + 1 nad e2 i e

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 361-363

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: jw.                  Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

EZnieU = zamiany palców w 3 taktach 

..

W każdym z tych taktów (a także w t. 360) Fontana oznaczył w Wa zamianę palców na nutach G – z pierwszego na piąty w t. 360 i 362 oraz z piątego na pierwszy w t. 361 i 363. Palcowanie to jest naturalną konsekwencją starannie przez Chopina oznaczonych przetrzymań tych nut, jednak jego funkcja nie ogranicza się do realizacji oktawowego brzmienia podstawy basowej, które np. w t. 362-363 jest i tak zagwarantowane przez pedalizację. Zamiany palców na przetrzymanych nutach zapewniają bowiem wygodny i pewny chwyt uderzanych nut (g i G1), co pozwala grającemu skupić uwagę na wirtuozowskich pasażach pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa