mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 240

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

..

Skreślenia widoczne w A na początku taktu pokazują, że Chopin początkowo zapisał dolną nutę 1. akordu jako dis1, a oktawę l.r. jako Fis (con 8). Najprawdopodobniej więc  przed następną ćwierćnutą d1 był pomyślany nie jako znak ostrzegawczy po des w poprzednim takcie, lecz zwykłe odwołanie uprzedniej alteracji.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Znaki ostrzegawcze , Skreślenia A , Korekty enharmonii

t. 240-241

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do f2 w A

! miniat: wycinek, 2. połowa 240 + ćwierćnuta 241, tylko górna 5-linia.                         EZTU prawy koniec

Łuk do g2 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU prawy
..

Chopin przedłużał łuk A, tak by doprowadzić go do ćwierćnuty f2. Wersja wydań jest zatem niczym nieusprawiedliwioną dowolnością sztycharza Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 240-241

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk e2-f2 w A

! miniat: wycinek 2. połowa t. 240 + ćwierćnuta 241.        EZTU na 2 systemach

Bez łuku w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Brak łuku e2-f2 w Wn (→Wf,Wa,Ww) to albo przeoczenie, albo adiustacja – ułatwienie sobie pracy przez pominięcie wymagającego większej staranności łuku położonego na pięciolinii.  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 240

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Akcent długi w A

! miniat: wycinek, 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia.            TGTU

 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

EZnieU
..

Nie jest jasne, czy znak w A należy rozumieć jako akcent długi, czy diminuendo – obie wersje wydają się muzycznie akceptowalne. W tekście głównym podajemy akcent ze względu na kształt znaku, bliższy raczej akcentom. Także przypadający w tym miejscu początek motywu głosu tenorowego, podkreślonego łukiem, przemawia naszym zdaniem za akcentem. W Wn (→Wf,Wa,Ww) znak, rozciągnięty między obie ćwierćnuty, ma zdecydowanie charakter diminuenda. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 241-242

Utwór: op. 43, Tarantela

..

W A z powodu nadpalonego rogu strony nieczytelny jest fragment partii p.r. od połowy t. 241 do końca t. 242.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach