Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 236

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

w Wf (→Wa)

w Wn

..

Występujące w Wn  zamiast ​​​​​​​ może być pomyłką, ale bardziej prawdopodobna wydaje się adiustacja na podstawie analogii z t. 240.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , fz – f

t. 236

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Akcent długi w Wf, interpretacja kontekstowa

akcent TGTU

Widełki w Wn

EZnieU

Krótki akcent w Wa

..

Znak umieszczony w Wf można by odczytywać jako widełki , jak to zrobiono w Wn, w którym jeszcze go wydłużono. Jednakże w tym kontekście jest to niemal na pewno akcent długi. Akcentu dopatrzył się również adiustator Wa, odtwarzając go jako zwykły, krótki akcent. Podobnie w t. 240.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 236

Utwór: op. 22, Polonez

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b2.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 236

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed a1.
W Wa dodano znaki ostrzegawcze –  i  – przed tercją cis1-e1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 236-237

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

2 półtaktowe pedały w A (→Wn)

! miniat: wycinek, 2. połowa 236 + 1. połowa 237, tylko dolna 5-linia.               EZTU bez gwiazdek w nawiasie

Półtaktowy pedał w t. 237 w Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU

..

Spośród 27 półtaktowych figur akompaniamentu w trzech wystąpieniach tego tematu (t. 68-72, 155-159 i 235-239) tylko w trzech zmiana akordu będącego podstawą figuracji następuje w połowie figury, na 4. ósemce. Za pierwszym razem (t. 69) Chopin uwzględnił to w pedalizacji, natomiast w dwóch następnych takich sytuacjach, właśnie w omawianych taktach – nie. Zdaniem redakcji, jest to niedopatrzenie kompozytora, wynikające zapewne z pośpiechu przy wykańczaniu rękopisu (pedalizacja była z reguły dopisywana do gotowego tekstu wysokościowo-rytmicznego jako jeden z ostatnich elementów notacji). Z tego względu w tekście głównym proponujemy rozwiązanie o charakterze wariantowym, z możliwością puszczenia (zmiany) pedału po 1. trioli każdej z figur.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności A