mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

W Wa1 przeoczono podwyższający b na h. W Wa2 znak dodano.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 237

Utwór: op. 43, Tarantela

Dodajemy ostrzegawczy przed g¹ w p.r. Podobnego uzupełnienia dokonano w Wn4.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 237

Utwór: op. 42, Walc As-dur

W Wf0 (→Wf,Wfn→Wn1) przeoczono zmianę klucza. Możliwe, iż sztycharz omyłkowo wpisał tu pauzę ósemkową zamiast wymaganego klucza basowego, gdyż w Wf 3. akord l.r. ma wartość ćwierćnuty (patrz: poprzednia uwaga). Klucz wprowadzono już w Wn2 (→Wn3), także Wa ma poprawny zapis.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 237

Utwór: op. 42, Walc As-dur

w Wa, interpretacja kontekstowa Wfn

w Wf1

Bez oznaczenia w Wf0 (→Wn)

Nie jest pewne, czy Chopin chciał podkreślić znakiem niespodziewaną zmianę akordu na początku taktu, czy dopiero sygnałowy motyw akordowy po pauzie. Pierwszą możliwość sugeruje wpis kompozytora w Wfn (nieuwzględniony zresztą w Wn) i notacja Wa, zaś drugą – pisownia Wf. Trzeba podkreślić, że nawet wpisanie znaku pod pauzami, jak jest w Wf, nie wyklucza jego obowiązywania od początku taktu (prawdopodobne przykłady stosowania takiej maniery – Etiuda C op. 10 nr 1, t. 45 lub Ges op. 10 nr 5, t. 34-35).