mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 236-237

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

8- - - w A

! miniat: wycinek, zakres przenośnika, tylko górna 5-linia.         TGTU

Bez oznaczenia w Wn (→Wf,Wa,Ww)
..

Za brak przenośnika oktawowego w wydaniach odpowiada z pewnością pomyłka sztycharza Wn1, który pominął także inne elementy w tych taktach – nutę w t. 236 oraz chorągiewkę ósemkową i pauzę w t. 237.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. I

 i  w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt od 2. ósemki, obie pięciolinie.        EZnieU

2 akcenty długie w Wn

EZnieU1

2 akcenty długie w Wa i Ww

EZnieU2

3 akcenty długie w Wf

EZnieU3

2 akcenty długie proponowane przez redakcję

EZTU
..

Widoczne w A dwa znaki w kształcie widełek – akcenty lub krótkie diminuenda – nastręczają trudności w interpretacji. Nie są jasne ani charakter znaków (akcent czy diminuendo), ani ewentualne odniesienie ich do jednej z pięciolinii, ani synchronizacja rytmiczna – początek znaku można łączyć z 2. (6.) ósemką taktu lub 3. (7.) ósemką. Jako wersję A odtwarzamy, na ile to możliwe, obraz graficzny rękopisu. W tekście głównym podajemy zaś jego naszym zdaniem najbardziej prawdopodobną interpretację kontekstową, w której oba znaki uważamy za kontynuację trzech akcentów długich nad półnutami l.r. w poprzednich taktach. Za możliwe, choć mniej prawdopodobne, uważamy również odczytanie znaków w Wn i jego odmianę przyjętą w Wa i Ww (zadziwiająco zgodnie, jeśli wziąć pod uwagę ich niezależne powstanie). W Wf do dwóch znaków pomiędzy pięcioliniami (w układzie Ww i Wa) dodano dowolnie jeszcze trzeci, pod ostatnią ćwierćnutą l.r.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Adiustacje Ww

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

h1 w A (→Wn→Wa1,Ww), odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. 

b1 w Wf i Wa2

TGTU = bemol b1
..

Wydaje się bardzo mało prawdopodobne, by odczytana dosłownie wersja A (→Wn→Wa1,Ww) mogła być zamierzona przez Chopina, zwłaszcza że problem dotyczy pośrednio także brzmienia ostatniej ósemki taktu (h2 czy b2?). Od t. 229 panuje bowiem tonacja F-dur, a postęp harmoniczny zmierza do jej jednoznacznego potwierdzenia w t. 239-241. Użycie w tym kontekście akordu C7< byłoby wysoce niekonwencjonalne, szczególnie w języku harmonicznym Sonaty. W tekście głównym uwzględniamy zatem poprawkę wprowadzoną w Wf i Wa2, dającą najnaturalniejszy w tym kontekście akord dominantowy z małą septymą.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuki od 2. i 6. ósemki w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.              2 x dołem od 2. do 4. ósemki 

Łuki od 1. i 5. ósemki w Wn (→Wa,Ww)

TGTU

Łuk od 5. ósemki w Wf

TGTU tylko drugi
..

Oba łuki są w A najprawdopodobniej niedokładne – por. cz. I, t. 17-20. W tekście głównym uwzględniamy ich interpretację przyjętą w Wn (→Wf,Wa,Ww). Brak 1. łuku to zapewne przeoczenie sztycharza Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 236

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W Wa1 przeoczono  podwyższający b na h. W Wa2 znak dodano.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa