mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 236

Utwór: op. 19, Bolero

Oktawa w Wf (→Wa)

Akord z d1 w Wn
..

Wersja Wn to najprawdopodobniej pomyłka – por. analogiczny t. 124, a także 90 i 202. Podobnego, charakterystycznego zwrotu użył Chopin wielokrotnie w Polonezie Es op. 22, np. w t. 64 i 66, a później także w Polonezie fis op. 44, t. 29 i 55.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 236

Utwór: op. 19, Bolero

Palcowanie wpisane do WfS

ZMIANA TGTU=jest jeszcze jeden palec - "4" - nad e3

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS

t. 236-237

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Ciągły łuk w A (→Wn1, interpretacja kontekstowa)

!!!   miniat: nic.                  TGTU = łuk nad 4. linijką + kreseczki od przenośnika w t. 236 + łuk 237-8)

Łuki rozdzielone w Wf (→Wa) i Wn2

łuk nad 4. linią do fes4 + kreseczki + łuk 237-238 jak war. 12 (od es4)
..

W Wn1 łuk w t. 236, na końcu linii, wskazuje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 237. Ten niejednoznaczny zapis został zinterpretowany zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 w sposób sprzeczny z pisownią A. Warto zauważyć, że zgodność z A łuku Wn1 w t. 236 to rezultat intensywnej korekty – pierwotnie cała linijka (t. 232-236) miała jednotaktowe łuki. Przy tym ślady zmian w t. 235-236 stały się z czasem tak wyraźne, że w Wn1a dokonano ponownego sztychu w tym miejscu. Efektem ubocznym tego retuszu było pominięcie kreseczek wyznaczających zasięg działania przenośnika oktawowego w końcówce t. 236.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Korekty łuków Koncertu f w Wn1

t. 236-237

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

 w t. 237 w A (→Wn→Wf)

  w Wa

Wariantowa propozycja redakcji
..

W autentycznych źródłach nie ma znaku  po  w t. 235. Jest to prawdopodobnie przeoczenie, dość częste na końcu strony (t. 236 jest ostatni na stronie A). Moment zdjęcia pedału sprecyzowano w Wa, co niemal na pewno jest jednak rutynową adiustacją. Zdaniem redakcji, możliwy jest także inny scenariusz, w którym to znak  w t. 237 został w A wpisany pomyłkowo, bez uwzględnienia kontekstu poprzednich taktów, opartych przecież na tym samym akordzie. Wykonanie t. 235-237 na jednym pedale brzmi naturalnie i współgra ze znakami   uplastyczniającymi wznosząco-opadający rysunek figuracji pr.r. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy uwzględnienie zmiany pedału na początku t. 237 do decyzji wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 236

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A (→Wn1→Wf) nie ma  obniżającego g2 na ges2. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa i Wn2. W Wa dodano także  przed fes3, niekonieczny według ówczesnych reguł obowiązywania przygodnych znaków chromatycznych.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A